مطالعه سطح آگاهي داروسازان طرف قرارداد بيمه سلامت استان اصفهان از حقوق كيفري و تخلفات انتظامي

زمينه و هدف: رفتار نتيجه تصميم و تصميم مبتني بر آگاهي و گرايش مي‌باشد. بسياري از خطاهاي پزشكي ناشي از عدم آگاهي نسبت به موضوع درمان است. هدف از اين مطالعه بررسي سطح آگاهي داروسازان طرف قرارداد بيمه سلامت از تخلفات انتظامي و حقوق كيفري شهرستان اصفهان سال 1393 بود. روش‌: مطالعه از نوع توصيفي ـ تحليلي بر روي 255 نفر از داروسازان با روش نمونه‌گيري ساده تصادفي انجام شد. ابزار، پرسشنامه محقق ساز كه روايي به صورت بررسي محتوا و پايايي با ضريب آلفاي كرونباخ 749/0 تأييد شد. جهت توصيف متغيرها از شاخص‌هاي آماري توصيفي از قبيل فراواني، درصد، ميانگين، انحراف معيار و آمار تحليلي ضريب همبستگي اسپيرمن و آزمون t مستقل و آزمون t تك‌نمونه‌اي استفاده شد. يافته‌ها: 187 نفر داروسازان (2/74 درصد) مرد و 65 نفر (8/25 درصد) زن بودند. سابقه كار اكثر داروسازان مورد بررسي 10 سال يا كم‌تر بود (4/54 درصد). نمره آگاهي داروسازان از حقوق كيفري 9/17±7/40 از 100 به دست آمد. همچنين نمره آگاهي داروسازان از تخلفات انتظامي پزشكي 9/16±39 از 100 به دست آمد كه كم‌تر از حد متوسط (نمره 50) بود (001/0<‌P). بر اساس ضريب همبستگي اسپيرمن بين سابقه كار داروسازان با نمره آگاهي آن‌ها از حقوق كيفري (453/0=r) و تخلفات انتظامي (730/0=r) رابطه مستقيم وجود داشت. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه از اهميت جايگاه داروسازان در كادر پزشكي و درمان، لذا برنامه‌ريزي جهت ارتقاي سطح آگاهي و عملكرد آن‌ها با كمك آموزش سبب كاهش بروز خطاها و شكايات پزشكي از كادر درمان خواهد شد.