سامان‌دهي فضا بر اساس تحليل گفتمان مناطق ناهمگن ايران

Space Organizing According to Discourse Analysis of Iran’s Heterogeneous Lands

تحليل گفتمان علاوه بر متن، فضا را نيز در بر مي­گيرد. فضا در روايت هانري لوفور با سه مفهوم تسلط و خلق و تعديل همراه مي­شود. در مناطق ناهمگن كشور با هويت­هاي متنوع، بنا بر ويژگي­هاي موقعيت جغرافيايي، كالبدي و معنايي فضا، گفتماني شكل مي­گيرد كه نوعي الگوي اقتدار را در آن مناطق برحسب نظام معنايي به وجود مي­آورد؛ اين خرده‌گفتمان‌هاي مناطق مختلف بنا بر جنس وجه غالب فضا يا در هماهنگي با هم هستند يا در تضاد و تعارض. نوع نگاه غالب اعم از امنيتي، اقتصادي، سياسي و فرهنگي به كشور است كه باعث سامان‌دهي دال و مدلول­ها در يك منظومه گفتمانيِ حاصل از تقسيمات كشوري مي­شود. پرسش اصلي تحقيق اين است كه با توجه به موقعيت ناهمگن هركدام از استان‌هاي ايران وگفتمان غالب در تقسيمات كشوري، كنش و تعاملات در سطح ناحيه‌اي چگونه به سمت هم‌گرايي سوق مي­يابد؟ در سامان‌دهي مطلوب فضا، دال مركزي گفتمان اصلي بايد از چنان قدرتي برخوردار باشد كه اقتدار توليد شده توسط آن، بتواند مناطق حاشيه­اي را به‌طور منسجم و در ارتباطي تنگاتنگ و نزديك با يكديگر حفظ كرده تا با مفصل­بندي دوباره دال‌هاي شناور در يك زنجيره، زمينه همگرايي بيشتر را فراهم كند.

Discourse analysis is related to space as well as text; according to Henri Lefebvre space can be accompanied by three concepts of Dominance, Creation, and Adjustment. In Iran’s heterogeneous lands with diverse identities, based on geographical, structural, and meaningful traits of time, a discourse will be started which according to its meaning system will make a kind of dominant pattern. This little discourses in different regions, based on their space, are in accordance or discordance with each other. The major viewpoints: Security, Economics, Political, and Cultural lead into organizing cause and effect in a discourse analysis caused by administrative divisions. The main question of this study is that based on heterogeneous lands in different states of Iran and major discourse in administrative divisions, how cause and effects on regional basis lead us to harmony? In desired organization of space, the main reason of main discourse must have such power that the dominance caused by it could keep marginal regions in close relations in order to re-articulation of buoyant reasons in a chain, make room for more harmony.