كاربرد سيتولوژي ايمپرشن در تشخيص ضايعات ملانوسيتي سطح چشم

Impression Cytology in the Diagnosis of Ocular Surface Melanocytic Lesions

هدف: توصيف نتايج حاصل از سيتولوژي ايمپرشن (Impression Cytology, IC) در ضايعات ملانوسيتي سطح چشم كه به صورت باليني تشخيص داده شده‌اند. روش پژوهش: سيتولوژي ايمپرشن (IC) براي 18 بيمار با تشخيص باليني ضايعه ملانوسيتي سطحي چشم با استفاده از كاغذ فيلتراستات سلولزي و رنگ آميزي Periodic acid Schiff- Papanicolau صورت گرفت. در موارد وجود سلول‌هاي آتيپيك در IC و يا درخواست بيمار، بيوپسي اكسيژنال از ضايعات انجام شد كه نمونه‌ها مورد ارزيابي هيستوپاتولوژي قرار گرفتند. توافق بين تشخيص باليني و نتايج IC و بين نتايج IC و هيستوپاتولوژي بررسي شد. يافته‌ها: تشخيص‌هاي باليني در 13 بيمار خال ملتحمه، كوريستوم ملتحمه در مقابل خال ملتحمه آملانوتيك در1 مورد، ملانوزيز اوليه اكتسابي (PAM) در مقابل ملانوم در 2 مورد و خال ملتحمه آتيپيك در مقابل (Conjunctival Intraepithelial Neoplasia (CIN در 2 مورد بود. نتايج IC نشان‌دهنده خال ملتحمه خوش‌خيم در 15 مورد، PAM با آتپيا در مقابل ملانوما در 2 مورد و CIN در مقابل يك مورد ضايعه ملانوسيتي نوع اپيتليوييد غيرطبيعي در يك مورد بود. نتايج IC با تشخيص باليني در 16 مورد مطابقت داشت (شاخص كاپا كوهن= 0/84) و CIN را در 1 مورد رد كرد. در 7 مورد هيستوپاتولوژي انجام شده، خال ملتحمه خوش‌خيم در 4 مورد، ملانوم بدخيم در زمينه PAM با آتيپي در 2 مورد و CIN در 1 مورد بود. بين نتايج هيستوپاتولوژي و ويژگي‌هاي IC، همبستگي نسبتا بالايي وجود داشت (شاخص كاپا كوهن= 0/76). نتيجه‌گيري: سيتولوژي ايمپرشن، با نشان دادن ويژگي‌هاي سيتومورفولوژي شاخص لايه‌هاي سطحي چشم، ماهيت واقعي ضايعات ملانوسيتي سطح چشم را در اكثر موارد بيماران معرفي شده تشخيص داد. با توجه به اين واقعيت كه IC جايگزين هيستوپاتولوژي نيست، نظر به همبستگي بالا بين نتايج IC و histopathology در مطالعه اخير مي‌توان از IC به عنوان روش كمكي مناسب در تشخيص و پي‌گيري درمان ضايعات ملانوسيتي سطح چشم استفاده كرد.

Purpose: The aim of this case series was to describe the results of impression cytology (IC) in clinically diagnosed ocular surface melanocytic lesions. Methods: Impression cytology (IC) was conducted for 18 patients with the clinical diagnosis of an ocular surface melanocytic lesion, using cellulose acetate strips and Periodic acid Schiff􀀀Papanicolaou staining. For those cases with atypical cells on IC or at patient’s request, excisional biopsies of lesions were performed and subjected to histopathological analysis. Agreement between clinical diagnoses and IC results and between IC results and histopathology were evaluated. Results: Clinical diagnoses were nevi in 13, conjunctival choristoma versus amelanotic nevus in 1, primary acquired melanosis (PAM) with atypia/melanoma in 2, and atypical nevus versus pigmented conjunctival intraepithelial neoplasia (CIN) in 2 cases. IC results showed a benign nevus in 15, PAM with atypia/melanoma in 2, and CIN versus an atypical epithelioid type melanocytic lesion in 1 case. IC results were consistent with the clinical diagnoses in 16 cases (Cohen’s kappa index = 0.84) and excluded CIN in 1. Histopathology in 7 cases disclosed benign melanonevus in 4, malignant melanoma in the context of PAM with atypia in 2, and CIN in 1 case. There was a relatively high correlation between the histopathologic results and the IC features (Cohen’s kappa index = 0.76). Conclusion: By showing typical cytomorphological characteristics of ocular superficial layers, IC diagnosed the true nature of melanocytic ocular surface lesions in the most cases in this case series. Based on the fact that IC does not substitute histopathology, given the high correlation between results of IC and histopathology, it can be of excellent help in diagnosis and management of ocular surface melanocytic lesions.