تأثير روان‌ درماني شناختي مبتني بر ذهن آگاهي بر كيفيت زندگي زنان نابارور

The effect of mindfulness-based cognitive psychotherapy on quality of life in infertile women

زمينه و هدف: زنان نابارور نسبت به افراد بارور، استرس بيش‌تري را در زندگي تجربه مي‌كنند و كيفيت زندگي پايين‌تري دارند. هدف اين مطالعه تعيين اثربخشي روان‌درماني شناختي مبتني بر ذهن آگاهي بر كيفيت زندگي زنان نابارور بوده است. روش بررسي: در اين كارآزمايي باليني تصادفي (IRCT2017021132321N2) به روش چهار گروهي سولومون، 60 نفر از زنان نابارور مراجعه‌كننده به مركز تحقيقات باروري ناباروري حضرت فاطمه زهرا (س) شهر بابل در سال 1394، به طور تصادفي در چهار گروه 15 نفري (آزمايش با پيش آزمون، آزمايش بدون پيش آزمون، شاهد بدون پيش آزمون، شاهد با پيش آزمون) تخصيص داده شدند. 30 نفر آزمودني گروه آزمايش، روان‌درماني شناختي مبتني بر ذهن آگاهي را طي 8 جلسه گروهي (هفته‌اي يك بار 120 دقيقه) دريافت نمودند. 30 نفر آزمودني گروه شاهد، هيچ‌گونه مداخله‌اي دريافت نكردند. 30 آزمودني در ابتدا و 60 آزمودني در انتهاي مطالعه، پرسشنامه كيفيت زندگي را تكميل كردند. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه 20 با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس تك متغيري ANCOVA تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: روان‌درماني شناختي مبتني بر ذهن آگاهي، كيفيت زندگي را در هر دو گروه آزمايش ارتقا داد. به طوري كه ميانگين نمرات زنان در تمامي چهار بعد كيفيت زندگي، سلامت جسماني، رواني، روابط اجتماعي و محيط زندگي در هر دو گروه آزمايش به طور معناداري نسبت به گروه‌هاي كنترل بيش‌تر شد (05/0p<). نتيجه‌گيري: به‌كارگيري روان‌درماني شناختي مبتني بر ذهن آگاهي، به عنوان يك روش قابل اعتماد ارتقادهنده كيفيت زندگي زنان نابارور، در مراكز ناباروري توصيه مي‌شود.

Background & Aim: Infertile women experience greater stress in their life and have lower quality of life compared to fertile women. The present study aimed to evaluate the effect of mindfulness-based cognitive psychotherapy (MBCT) on quality of life in infertile women. Methods & Materials: In a randomized clinical trial (IRCT2017021132321N2) with the Solomon four-group design, 60 infertile women referred to Fatemeh Zahra Infertility Research Center in Babol in 2015, were randomly assigned into four groups (15 in the group of experiment with pretest, 15 in the group of experiment without pretest, 15 in the group of control with pretest, 15 in the group of control without pretest). A total of thirty participants in the experimental group received MBCT in eight group sessions (120 minutes, once a week). The control group received no intervention. Thirty participants at the beginning and sixty participants at the end of study completed the Quality of Life Questionnaire (WHOQOL-26). Data were analyzed by the SPSS software version 20 using univariate ANCOVA. Results: The mindfulness-based cognitive psychotherapy improved the quality of life in both experimental groups. The mean scores for all the four domains of quality of life including, physical health, psychological health, social relationships, and environment significantly increased in both experimental groups compared to control groups (P<0.05). Conclusion: The use of MBCT as a reliable method for promoting the quality of life of infertile women is recommended in infertility clinics.