بررسي نقش مولفه هاي پيشگيري اجتماعي از جرم از نظر اسلام در موفقيت پليس

پيشگيري، مجموعه اقدام ها و تدابيري است كه از پايه و اساس مانع وقوع جرم و فعليت يافتن آن ميشود و با ريشه ها و علل پيدايي جرم مبارزه ميكند.پيشگيري كيفري و غير كيفري، اجتناب ناپذير است و آن چه امروزه رويكردي جديد به چگونگي واپاش بزهكاري محسوب ميشود، عبارت است از كليه اقدامات فردي وعمومي به جز اعمال حقوق كيفري با هدف از بين بردن زمينه هاي مساعد براي ارتكاب اعمال كه جرم محسوب ميشود. دراين ميان، نقش مولفه هاي پيشگيري از جرم در اسلام در سالم سازي محيط اجتماعي و سازماني كاهش تخلف و جرم، و نيز جايگاه رويكردهاي آن در برنامه پيشگيري از جرم و نظام حقوقي اسلام، از اهميت ويژه اي برخوردار است. اين تحقيق از نظر نوع كاربردي و از نظر روش تحقيق، با توجه به ابعاد متغيرهاي تحقيق از دو روش كيفي و كمي استفاده شده است. جامعه آماري روش اكتشافي 50 نفر از مديران ارشد پيشگيري از جرم است كه به صورت هدفمند انتخاب شده اند. در اين بخش ابزار گردآوري داده ها در روش كيفي مصاحبه عميق و ابزار گردآوري اطلاعات ميداني در اين تحقيق پرسشنامه محقق ساخته اي بوده است. با توجه به اهداف و سوالات مطرح شده در اين تحقيق، روش اكتشافي است. قلمرو مكاني تحقيق كل كشور است و قلمرو موضوعي پژوهش، بررسي نقش مولفه هاي پيشگيري اجتماعي از جرم از نظر اسلام در موفقيت پليس مي باشد. جامعه‌ آماري پژوهش حاضر شامل كليه متخصصان و نخبگان در حوزه پيشگيري اجتماعي از جرم مي‌باشند. نتايج حاصل از پژوهش حاضر، گوياي اين مهم است كه پيشگيري از جرم يك جريان دو طرفه بوده كه هم پليس و هم مردم، در آن نقش سازنده و تأثيرگذاري دارند. در اين ميان توجه ويژه مديران و كاركنان ناجا به مسائل ديني و معنوي و عوامل پيشگيرانه از جرم از قبيل :"اعتقاد به توحيد، اعتقاد به معاد، نقش و تأثير نماز، امر به معروف و نهي از منكر ، انفاق و احسان، حجاب و عفاف،نظارت و واپايش، تعليم و آموزش عمومي ، پيشگيري از طريق خانواده، محبت و مهرورزي، معاشرت با نيكان و صالحان، اجراي روش الگودهي و الگوگيري، ترويج فرهنگ صبربردباري و شكرگزاري، فرهنگ قناعت پرهيزاز اسراف و تبذير و بالاخره تأثيرتوبه " و عملياتي و اجرايي كردن آنها در نظام تعليم فردي و سازمان ميتواند در پيشگيري ازتخلف وجرم، مفيد و اثربخش باشد.