رسانه هاي اجتماعي و امنيت عمومي

رسانه هاي اجتماعي به عنوان يك رويكرد جديد نقش بسيار مهمي در سازمانها به ويژه در سازمان هاي اطلاعاتي و امنيتي به منظور بهره مندي از آنها در راستاي تأمين امنيت ايفا مي كنند. بنابراين پژوهش حاضر با هدف شناخت بهره مندي از رسانه هاي اجتماعي در ارتقاي امنيت عمومي انجام شده است. اين پژوهش به‌روش توصيفي-همبستگي انجام شده است. جامعه آماري شامل 260نفر از كارشناسان فرماندهي انتظامي استان كرمانشاه تشكيل شده كه تعداد152 نفر به‌عنوان حجم نمونه به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شد.ابزار گردآوري داده ها،پرسش نامه محقق ساخته مي باشد. يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد كه ارتباطات دوسويه كنشگران رسانه هاي اجتماعي( به طور ويژه پليس و كاربران) متغير تأثيرگذار ديگري در ارتقاء امنيت عمومي مي‌باشد و هم‌چنين مشاركت هاي اجتماعي در رسانه هاي اجتماعي در قالب ايجاد فضاي گفتماني براي بيان ديدگاه ها و ايجاد فضاي همكاري علمي بين پليس و كاربران و امكان مشاركت همگاني مولفه هاي مهمي در ارتقاء امنيت عمومي مي باشند. و تسهيم اطلاعات در رسانه هاي مزبور اعم از انتشار اطلاعات با هزينه كم و به موقع، به اشتراك گذاري داده ها و اطلاعات در حوزه هاي عمومي مرتبط با امنيت، به اشتراك گذاري تصاوير، اخبار و بولتن هاي خبري ، انتشار اطلاعات به صورت برابر در رابطه با قوميت ها و انتشار حوادث و رويدادهاي مهم استاني در رسانه هاي اجتماعي به منظور اطلاع رساني سريع به پليس در راستاي تامين و ارتقاء امنيت عمومي صورت مي گيرد.از سوي ديگر نبود محدوديت هاي زماني و مكاني در بهره مندي رسانه هاي اجتماعي متغير تاثير گذار ديگري در ارتقاء امنيت عمومي مي باشد.