مبارزه با تامين مالي تروريسم در پرتو اسناد بين المللي

زمينه و هدف: تروريسم بزرگ ترين خطر براي صلح و امنيت ملي و بين المللي شمرده مي شود. اين پديده به سبب پيوند آن با تكنولوژي هاي تازه، به يك گرفتاري راهبردي تبديل شده و توانسته است گروه هايي كوچك، اما با ساختارهاي پيچيده را به بازيگران برجسته در صحنه بين المللي تبديل كند. يكي از مؤثرترين راه هاي مقابله با تروريسم، مبارزه با تأمين مالي و خشكاندن منابع مالي آن ها است. به اين منظور، كشورها خواه به طور مستقيم يا از طريق سازمان ملل مبادرت به تهيه و تنظيم اسنادي در اين راستا نمود ه اند.سؤال اصلي مطرح در اين مقاله اين است كه در چارچوب حقوق بين الملل و سازمان هاي بين المللي چه اقداماتي عليه تأمين منابع مالي گروه هاي تروريستي صورت گرفته است؟ روش تحقيق: روش تحقيق حاضر نيز بر اساس روش تحليلي - توصيفي، بر پايه مصوبه ها و اسناد بين المللي نگاشته شده است. يافته ها: مقاله بر اين اعتقاد است كه به لحاظ بين المللي و در چارچوب حقوق بين الملل، اقداماتي از قبيل تصويب كنوانسيون ها و تشكيل كارگروههايي براي از بين بردن منابع مالي تروريست ها صورت گرفته است. از حيث اهميت و اعتبار شكلي و وصف الزام آور آن ها، قطعنامه هاي شوراي امنيت، به ويژه قطعنامه ي 1373 مصوب 2001 ، در وهله ي اول اهميت قرار دارند؛ در وهله ي دوم، كنوانسيون بين المللي مبارزه با تأمين مالي تروريسم( 1999 ) تدوين شده توسط سازمان ملل متحد است؛ سپس، توصيه هاي ويژهي هشتگانه و نيز برخي از توصيه هاي مرتبط چهلگانه ي گروه اقدام مالي مي باشد. اگرچه توصيه هاي گروه اقدام مالي برخلاف قطعنامه ي 1373 از پشتوانه ماده 25 منشور ملل متحد برخوردار نيستند، ولي از نظر عملي واجد اهميت بسيارند. مفاد اين اسناد به گونه اي تنظيم شده كه هريك مكمل و در مواردي تكرار ديگري است. نتيجه گيري: مقدمه مبارزه با تأمين مالي تروريسم، تصويب و اجراي كنوانسيون ها در قوانين داخلي است كه بايد مطابق قواعد و استانداردهاي مقرر در كنوانسيون، تدوين شده باشد. علاوه بر اينها، ملاحظات عملي مربوط به حفظ رابطه كارگزاري با بانك هاي خارجي نيز مستلزم اجراي توصيه هاي گروه اقدام مالي است