تاثير هشت هفته تمرين تداومي هوازي و تناوبي شديد بر بيان ژن‌هاي foxo1 و foxo3a بافت قلب موش هاي صحرايي نر نژاد ويستار

هدف از تحقيق حاضر، مقايسه دو نوع تمرين تداومي هوازي و تناوبي شديد بر ميزان بيان ژن هاي foxO1 و foxO3a در بافت قلب موش هاي صحرايي نر بود. مواد و روش ها: 18 سر موش صحرايي در شرايط استاندارد مورد مطالعه قرار گرفتند. پروتكل تمرين تداومي هوازي شامل پنج جلسه فعاليت با شدت 70 درصد سرعت بيشينه و پروتكل تمرين تناوبي شديد شامل سه جلسه فعاليت با تكرار اينتروال با شدت بالا بمدت دو دقيقه با شدت 90 درصد سرعت بيشينه در هفته اول و دوم؛ و سپس 110 درصد سرعت بيشينه تا پايان تمرين بود، تكرار اينتروال با شدت پايين بمدت دو دقيقه با شدت 40 درصد سرعت بيشينه از هفته اول تا پايان هفته سوم و 30 درصد سرعت بيشينه از ابتداي هفته چهارم به بعد بود. در نهايت بيان ژن‌هاي foxO1 و foxO3a بوسيله تكنيك Real time – PCR و سپس با استفاده از فرمول 2-∆∆ct، توسط آزمون كروسكال واليس مورد بررسي قرار گرفت. سطح معني داري آزمون آماري 0.05 در نظر گرفته شد. نتايج: يافته‌ها نشان مي دهد كه بيان ژن‌هاي foxO1 و foxO3a در گروه تمريني تداومي هوازي نسبت به گروه كنترل كاهش معني داري مي يابد (004/0=P). تمرين تناوبي شديد باعث كاهش معني دار سطح بيان ژن foxO3a مي شود (004/0=P) اما بر سطح بيان ژن foxO1 منجر به كاهش معني داري نمي شود (055/0=P). تغييرات در دو گروه تمريني تداومي هوازي و تناوبي شديد نسبت به يكديگر معني دار است (002/0=P). نتيجه گيري: با توجه به نتايج، پروتكل‌هاي تمريني تحقيق باعث بروز سازگاري‌هاي تمريني مؤثر مي شوند.

The purpose of this study was to investigate the effect of continuous endurance training (CET) and high intensity interval training (HIIT) on the gene expression of foxO1 and foxO3 a in male rats’cardiac tissue. Methods: 18 rats were studied under standard condition. CET protocol was performed 5 sessions per week at 70% VO2 max and HIIT protocolwas performed 3 sessionsper week at 90% VO2 max for two minutes in the first and second weeks and then 110% VO2 max for the rest of the training period. Low intensity intervals were performed at 40% VO2 max for two minutes since the first week to the end of the third week and 30% VO2 max for the rest of the training period. Finally, foxO1 and foxO3a gene expression level were assessed by Real time - PCR and using the formula 2-ΔΔct. The results were evaluated using Kruskal-Wallis test with a significance level of P < 0.05. Results: The results show that compared to control group, CET caused a significant reduction in foxO1 and foxO3a gene expression (both P=0.004). HIIT caused a significant reduction in foxO3a gene expression (P=0.004) but had no significant effect on reduction of foxO1 gene expression level(P=0.055). The levels of genes expression were significantly differed in the two experimental groups (P=0.002). Conclusion: According to the results, both training protocols of the presentstudy may lead to effective training adaptations.