اپيدميولوژي خودكشي موفق در استان فارس طي سال هاي 1390- 1382

Epidemiological Survey of Suicide in Fars Province in the south of Iran during 2003 to 2011

خودكشي يكي از اختلالات سلامت اجتماعي و رواني است كه به عنوان يك مشكل جدي در بهداشت عمومي به شمار مي آيد، به طوري كه اين مشكل توجه ويژه اي در سطوح اول و دوم مراقبت هاي بهداشتي به خود اختصاص داده است. مطالعه حاضر به منظور بررسي اپيدميولوژي خودكشي موفق ارجاع شده به اداره كل پزشكي قانوني استان فارس طي سال هاي 1390-1382 طراحي گرديد. مواد و روش ها مطالعه مقطعي حاضر بر روي 1815 مورد خودكشي ارجاع شده به اداره كل پزشكي قانوني استان فارس طي سال هاي 1390-1382 و براساس معيارهاي ورود و خروج از مطالعه كه به پزشكي قانوني شهرستان ها ارجاع شده بودند، انجام شد. جهت جمع آوري اطلاعات از پرونده پزشكي متوفيان استفاده گرديد. اطلاعات پس از استخراج و جمع بندي با استفاده از آزمون هاي آماري توصيفي و استنباطي (آزمون مجذور كاي) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها در طي سال هاي مورد بررسي 1815 مورد خودكشي موفق ارجاع شده به اداره كل پزشكي قانوني استان فارس ثبت گرديد. ميانگين سني قربانيان خودكشي 30.37±13.78 سال بود. بيشترين موارد خودكشي را مجرد ها با فراواني 1076 نفر (59/3%)، گروه سني 29-20 سال با فراواني 786 نفر (3/43%) و مشاغل آزاد با فراواني 809 نفر (44/6%) به خود اختصاص داده بودند. شايعترين انگيزه جهت خودكشي، بيماريهاي رواني (14/3%) و مشكلات خانوادگي (13/4%) بود. نتيجه گيري يافته هاي مطالعه نشان داد كه مهمترين انگيزه جهت خودكشي موفق در استان فارس اختلالات اعصاب و روان و مشكلات خانوادگي بوده است. از اين رو توجه به وضعيت روحي و رواني بيماران و انجام مراقبت هاي بهداشتي و درماني از طرف متوليان امر سلامت و بهداشت، امري لازم و ضروري مي باشد.

Suicide is one of the major social and mental health disorders which is considered as a serious public health problem. This problem has gained special attention in the first and second levels of the health care system. The aim of the present study was to investigate the epidemiology of suicide referred to Legal Medicine Center of Fars province during 2003 to 2011. Materials an‎d Methods This cross-sectional study was carried out on 1815 cases in Fars province during 2003 to 2011; the subjects were referred to the Legal Medicine Centers of the counties. Data were collected from medical records of the deceased. Data were analyzed using descriptive methods and chi-square test. Results During the years of study, 1815 suicides occurred in Fars province. Mean and standard deviation of the age of the subjects was 30.37±13.78 years. Most of the suicide cases were among singles with a frequency of 1076 (59.3%), in age groups of 20-29 years with a frequency of 786 (43.3%), and self-employed jobs with a frequency of 809 (44.6%). The most common motivations for suicide were mental illness in 14.3% and family disputes in 13.4% of the cases. Conclusion The results showed that the main motivation for suicide was psychiatric disorders and family disputes. Hence, attention to the mental condition of the patients and health care from the health authorities is necessary.