مدل فرآيندي برندسازي شهري براي كلان شهرهاي ايران

Designing Process Model of City Branding for IRAN's Metropolises (Text in Persian)

هدف اصلي اين پژوهش طراحي مدل فرايندي برندسازي شهري براي كلانشهرهاي ايران است. اين پژوهش از نوع كيفي بوده و با استفاده از تئوري داده بنياد انجام شده است. در اين پژوهش با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند و تكنيك گلوله برفي تعداد 17 نفر از مديران شهرداري و اعضاي هيات علمي رشته هاي مديريت دولتي، مديريت بازاريابي، مديريت سيستم ها، مديريت استراتژيك، مديريت شهري، برنامه ريزي شهري و جغرافياي سياسي كه داراي تجربه در حوزه مديريت شهري هستند مورد مصاحبه هاي عميق نيمه ساختاريافته قرار گرفتند و سپس داده هاي حاصل از آنها از طريق كدگذاري باز، محوري و انتخابي تجزيه و تحليل شد. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد تعريف جايگاه مديريت شهري در نظام برنامه ريزي كشور، آمايش سرزمين به منظور تعيين تقسيم وظايف شهري، تغيير ديدگاه نسبت به برند، كاهش رانت و افزايش فضاي رقابتي و ظرفيت علمي، مطالعاتي و اجرايي شهرها از زمينه هاي علي برندسازي است. همچنين منابع مالي و اجتماعي شهر، محيط سياسي و نهادي مساعد و نيز دولت تسهيلگر جزء شرايط مداخله گري است كه حمايت يا عدم حمايت آنها نقش تعيين كننده در موفقيت يا عدم موفقيت برندسازي شهري دارد. در اين پژوهش افزون بر بررسي شرايط علي و مداخله گر، فرايند برندسازي شهري كلانشهرهاي ايران و ويژگي هاي آن در طول تحقيق استخراج و ارائه شده است. همچنين پيامدهاي برندسازي براي كلانشهرهاي ايران نيز مورد بررسي قرار گرفته است.

The main objective of this study، is، designing a process model of city branding for IRAN's metropolises. This research was a qualitative study using the grounded theory strategy. In this study using purposive sampling and snowball technique، selecting 17 municipality managers and universities' Professors in fields of public management، urban management، marketing management، system management، strategic management، urban planning and political geography with deep experience in the field of city and brand. Then data from Depth semi-structured interviews analyze via open coding، axial coding and selective coding. Research findings show that defining a clear urban management position in national planning system، land use planning for determining cities functions، changing attitude towards brand's concept، reducing rants and increasing competition opportunities and also city's research and functional capacities، are casual context of city branding in Iran's metropolises. Intervening context are: financial recourses and social capital of the city، good institutional and political environment and facilitator government. This study also proposese a process model of city branding in IRAN. Research finding shows consequences of city branding in Iran's metropolises is: helping to economic of city; increasing influence of city; creating desired image of city; aligning massages of city; increasing citizen's loyality; increasing city's attraction; and decreasing city's marketing costs.