فراواني مقاومت القائي نسبت به كليندامايسين در استافيلوكوكوس اورئوس و استافيلوكوكوس هاي كواگولاز منفي با استفاده از تست D: يك گزارش كوتاه

Prevalence of Clindamycin Inducible Resistance in Staphylococcus Aureus and Coagulase-Negative Staphylococci Using D-Test: A Short Report

تست D، با قرار دادن ديسك هاي حاوي كليندامايسين و اريترومايسين در يك فاصله استاندارد بر روي پليت آگار و مشاهده هاله عدم رشد پهن شده در اطراف ديسك كليندامايسين انجام مي گيرد. يك تست D مثبت، بر مقاومت القايي نسبت به كليندامايسين دلالت داشته و همچنين، احتمال شكست درماني اين آنتي بيوتيك در بالين را پيشگويي مي كند. هدف از اين مطالعه، تعيين فراواني مقاومت القايي استافيلوكوكي نسبت به كليندامايسين با استفاده از تست D بود. مواد و روش ها در اين مطالعه توصيفي- مقطعي، مقاومت القايي نسبت به كليندامايسين، بر روي 150 ايزوله استافيلوكوكوس اورئوس (103=n) و استافيلوكوكوس كواگولاز منفي (47=n) جمع آوري شده از بيني كاركنان و نمونه هاي باليني با استفاده از تست D ارزيابي شد. داده ها با استفاده از آزمون كاي اسكوئر مورد ارزيابي آماري قرار گرفتند. نتيجه گيري مقاومت فنوتيپي به اريترومايسين در همه موارد قابل تعميم به كليندامايسين نيست. بنابراين، ايزوله هاي استافيلوكوكوس مقاوم به اريترومايسين و حساس به كليندامايسين بايد با تست D مورد ارزيابي قرار گيرند.

The D-test is performed by placing clindamycin and erythromycin impregnated disks at a standard distance on the agar plate then looking for the flattening of inhibition zone around the clindamycin disk. A positive D-test indicates clindamycin inducible resistance and also predicts treatment failure possibility of this antibiotic in clinic. Prevalence of staphylococcal inducible resistance to clindamycin through the D-test was the aim of this study. Materials an‎d Methods In this descriptive-cross-sectional study، inducible resistance to clindamycin was examined on the 150 isolated Staphylococcus aureus (n=103) and coagulase-negative staphylococci (n=47) collected from nasal employees and clinical samples by using D-test. The statistical analysis was performed using chi-square test. Results Out of 103 isolated S. aureus، 22 (21. 4%) were methicillin-resistant (MRSA). Among the tested samples، 3 (2%)، 1 (0. 6%) and 2 (1. 3%) had D، D+ and HD phenotypes، respectively. Fifty-four (36%) of isolations exhibited resistance to both clindamycin and erythromycin. Prevalence of resistance to clindamycin and erythromycin between isolated MRSA and methicillin-susceptible S. aureus (MSSA) was statistically significant (p<0. 05). Conclusion Phenotypical resistance to erythromycin is not always attributable to clindamycin resistance. Therefore، staphylococcus strains resistant to erythromycin and susceptible to clindamycin should be subjected to D-test assay.