اثر بدون بار كردن مكانيكي اندام تحتاني بر بيان ژن‌هاي MST1 و آتروژين1 عضلات نعلي و كف‌پايي موش‌هاي صحرايي ويستار

: كيناز شبه Ste20 پستانداران (The mammalian Ste20-like kinase) با فعال كردن ليگاز مسير يوبي كوئيتيني آتروژين1 در آتروفي عصبي درگير مي‌باشد. از اين رو، هدف از پژوهش حاضر بررسي بيان mRNA ژن‌هاي MST1 و آتروژين1 و مقايسه آن‌ها در عضلات نعلي و كف پايي در موش‌هاي صحرايي قرار گرفته شده در حالت تعليق اندام تحتاني بود. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش 10 سر موش صحرايي نژاد ويستار با ميانگين سني 6-4 ماه به طور تصادفي در دو گروه تعليق اندام تحتاني و كنترل قرار گرفتند (5 سر موش صحرايي در هر گروه). نمونه‌هاي گروه تعليق به مدت 14 روز به روش آويزان كردن از دم نگهداري شدند و نمونه‌هاي گروه كنترل در اين مدت زندگي عادي را سپري مي‌كردند. پس از 14 روز موش‌ها تشريح شده و عضلات نعلي و كف پايي آن‌ها جمع‌آوري شد و پس از وزن كردن عضله در نيتروژن مايع نگه‌داري شدند. سپس ميزان بيان mRNA ژن‌هاي MST1 و آتروژين1 در دو عضله اندازه‌گيري شد. نتايج: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه پس از 14 روز تعليق اندام تحتاني وزن نسبي هر دو عضله نعلي و كف پايي كاهش يافته بود ولي اين كاهش در كف پايي معني‌دار نبود. علاوه بر اين بيان mRNA ژن‌ MST1 (021/0=P) افزايش معني‌دار و آتروژين1 (056/0=P) در عضله نعلي افزايش يافت. همچنين، هر دو MST1 (071/0=P) و آتروژين1 (33/0=P) افزايش غير معني‌داري را در عضله كف پايي نشان دادند. مقايسه بيان mRNA ژن‌ها در دو عضله نشان داد كه بيان mRNA MST1 در نعلي بيشتر از عضله كف پايي بود ولي افزايش بيشتري در mRNA آتروژين1 در عضله كف پايي نسبت به نعلي نشان داده شد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج پژوهش حاضر مي‌توان اظهار داشت كه MST1 مي‌تواند يكي از اهداف اصلي كنترل آتروفي در شرايط بدون بار شدن مكانيكي همانند بستري شدن و سفرهاي فضايي در نظر گرفته شود. هر چند كه اهداف پايين دست MST1 در دو عضله مي‌تواند متفاوت باشد.