بررسي تاثير اسطوره شهرزاد بر رمان پسامدرن شيمر نوشته جان بارت به همراه خوانشي پل دماني از متن

رمان پسا مدرن شيمر نوشته‌ي جان بارت، شامل سه داستان كوتاه به هم مرتبط است. اين مقاله خوانشي است در راستاي اهميت اسطوره ايراني شهرزاد در اسلوب روايي پسامدرن. «دنيازادياد» داستان كوتاه اول، اسطوره شهرزاد را در قالبي متفاوت به تصوير مي كشد كه به نوعي بيانگر تاثير قصه سرايي در ادبيات پسامدرن است. دو داستان كوتاه ديگر،«پرسيد» و «بلروفونياد»، تحت تاثير شيوه روايي شهرزاد قرار دارند، بدين معني كه تنها راه ادامه بقا در زندگي واپس گراي امروزي قصه سرايي ست. اين سه داستان كوتاه از ديدگاه نقد ساختارشكن ((Deconstruction و با استفاده از نظريه استعاري بودن زبان كه توسط پل دمان ((Paul de Man مطرح شده، مورد بررسي قرار گرفته اند. هر متن تنها به خود ارجاع دارد و به عقيده او از صنايع ادبي مختلفي به ويژه استعاره تشكيل شده است. هرصنعت داراي دو وجه لغوي و مجازي است. ارتباط بين اين دو صورت چيزي نيست جز در قالب بي ثباتي، درگيري و بي معنايي. پس از آنجا كه خود متن در يك خلا معنايي به سر مي برد، تلاش براي رسيدن به يك خوانش نهايي و جامع تبديل به تمثيلي از ناخوانشي مي شود. تعارض دو وجه هر استعاره در شيمر، به عنوان مثال استعاره هاي شهرزاد، دنيازاد، بارت، پرسه، مدوز و بلروفون، مانع خوانشي منسجم از آنها شده و در نهايت منجر به واسازي هر يك از اين اساطير مي شود. غير ممكن بودن عمل خواندن شيمر از چندين منظر دماني نشان داده شده است: فرازباني رمان كوتاه اول، «دنيازادياد»، نقش زندگي نامه خود نوشت در واسازي «پرسيد» رمان كوتاه دوم و استفاده از وارونه رويداد (آيروني) و همچنين ارزش يابي دماني در «بلروفونياد» رمان كوتاه سوم.