تأثير محافظتي تمرين تناوبي هوازي با شدت بالا در مقابل سميت قلبي ناشي از دوكسوروبيسين در رت‌ها

ه: استفاده باليني از دوكسوروبيسين (Doxorubicin)) DOX)، كه داروي پركاربردي در درمان انواع سرطان است، بدليل سميت قلبي محدود شده است. با وجود توجه فزاينده به نقش محافظتي فعاليت ورزشي بويژه استقامتي با شدت متوسط در مهار سميت قلبي ناشي از DOX، مطالعات محدودي در مورد تمرين تناوبي هوازي با شدت بالا (AIT (Aerobic High-Intensity Interval Training)) و مكانيسم‌هاي آن در اين زمينه صورت گرفته است. بنابراين، هدف از تحقيق حاضر بررسي تأثير محافظتي AIT در مقابل تغييرات بيان PGC-1α ناشي از DOX در سلول‌هاي قلبي رت‌ها است. مواد و روش‌ها: رت‌‌هاي ويستار نر به طور تصادفي به چهار گروه (هر گروه=6) تقسيم شدند: 1) Control؛ 2) DOX (20 ميلي‌گرم/كيلوگرم وزن بدن، داخل صفاقي)؛ 3) AIT (8 هفته، 7 ست 4 دقيقه‌اي با 80-90 درصد VO2max مجزا شده با دوره‌هاي 3 دقيقه‌اي 65–75 درصد VO2max)؛ و 4)AIT+DOX . بررسي ميزان بيان PGC-1α با روش RT-PCR انجام شد. از تجزيه و تحليل واريانس يك طرفه و سپس آزمون تعقيبي توكي براي بررسي آماري داده‌ها استفاده گرديد (α>0/05). نتايج: القاي DOX ميزان بيان PGC-1α را در بافت قلب كاهش مي‌دهد (05/0>P). ميزان بيان PGC-1α نيز پس از AIT افزايش يافت (05/0>P). همچنين، AIT قبل از القاي DOX نيز موجب افزايش ميزان بيان PGC-1α در گروهAIT+DOX نسبت به گروه DOX گرديد (05/0>P). بنابراين، AIT مي‌تواند موجب مهار تغييرات بيان PGC-1α ناشي از تزريق DOX شود. نتيجه‌گيري: AIT به عنوان استراتژي غيردارويي مناسب مي‌تواند از قلب در برابر سميت قلبي ناشي از القاي DOX محافظت كند.