تاثيرات هورمون درماني مرسوم و تيبولون بر عملكرد جنسي زنان يائسه

Comparative effects of the conventional hormone replacement therapy and tibolone on sexual performance in postmenopausal women

زمينه و هدف: فعاليت جنسي يكي از جنبه هاي بسيار مهم كيفيت زندگي است كه عوامل متعددي بر آن موثر بوده و باعث اختلال آن مي‌شوند. هدف اين مطالعه مقايسه تاثير دو رژيم متفاوت هورمون درماني بر عملكرد جنسي زنان يائسه است. مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع كارآزمايي باليني تصادفي است. 111 زن يائسه سالم كه كنتراانديكاسيون قطعي هورمون درماني نداشتند به دو گروه تقسيم شدند گروه يك روزانه 5/2 ميليگرم تيبولون (57 نفر) و گروه دو روزانه 625/0 ميليگرم استروژن كونژوگه همراه با 5/2 ميليگرم مدروكسي پروژسترون استات (54 نفر) به مدت شش ماه دريافت كردند. در شروع و شش ماه پس از درمان، نمونه خون به منظور تعيين سطح هورمونهاي جنسي گرفته شد و عملكرد جنسي با استفاده از شاخص عملكرد جنسي زنان (FSFI) بررسي شد. دادهها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخه 16 تجزيه و تحليل شدند. يافتهها: 45 زن در گروه تيبولون و 32 زن در گروه هورمون درماني تا انتهاي مطالعه مورد پيگيري قرار گرفتند. در مقايسه با شروع درمان، گروه تيبولون در همه شش حيطه FSFI بهبود يافت در حالي كه در گروه هورمون درماني از شش حيطه تنها دو حيطه لغزندگي و درد بهتر شد (05/0>p). افزايش ميانگين نمره كل و نمره هر يك از حيطههاي FSFI به جز حيطه رضايتمندي در گروه تيبولون نسبت به گروه هورمون درماني به طور معنيدار بيشتر بود (05/0>p). در گروه تيبولون، سطح سرمي تستوسترون (003/0=p)، ايندكس تستوسترون آزاد (002/0=p) و ايندكس استراديول آزاد (021/0=p) نسبت به قبل از درمان افزايش و سطح سرمي SHBG كاهش يافت(001/0>p). در گروه دو، نسبت به قبل از درمان SHBG به طور معنيدار افزايش يافت (001/0=p) و رژيم درماني تيبولون بهتر از هورمون درماني تحمل شد. نتيجهگيري: تيبولون در بهبود نمرات عملكرد جنسي زنان يائسه به خصوص ميل، تهييج و ارگاسم، موثرتر از هورمون درماني مرسوم است ضمن آن كه عوارض جانبي آن قابل قبولتر است.

Background: Sex life is one of the most important aspects of quality of life which is affected by a multitude of factors which can disrupt it. This study compares the effects of two different hormonal therapeutic regimens on sexual performance of postmenopausal women. Materials and Methods: In this randomized clinical trial, a total of 111 healthy postmenopausal women with no absolute contraindication for hormone replacement therapy (HRT) were divided into two groups that received GI-Tibolone 2.5mg/day (N=57) and GII-continuous conjugated estrogen (CE) 0.625mg/day plus medroxyprogestrone acetate (MPA) 2.5mg/day (N=54) for six months. At baseline and after 6 months of treatment, blood samples were collected for determining sexual hormones level. Sexual function was assessed by Female Sexual Function Index (FSFI). Data were analyzed using Spss 16. Results: Of all the participants, 45 women in the tibolone group and 32 women in HRT completed the study. Compared with the baseline values, the tibolone group significantly improved on all the six FSFI domains however, in the HRT group, just two of the six domains, lubrication and pain, got improved. The increase in mean total score and the score of each domain of FSFI except for satisfaction domain in the tibolone group was significantly greater than the HRT group (p<0.05). In the tibolone group, testosterone (p=0.003), FTI (p=0.002), and FEI (p=0.021) increased in comparison to the baseline, whereas SHBG decreased (p<0.001). In GII group, SHBG (p=0.001) significantly increased and tibolone was tolerated better than HRT. Conclusion: In post menopausal women, tibolone is more effective than HRT in improving sexual function scores, especially the desire, arousal, and orgasm domains. Its side effects are also much more acceptable.