بررسي عوامل مؤثر بر پيش آگهي بيماران مبتلا به سرطان پستان

Assessment of effective factors on prognosis of breast cancer patients

مقدمه: مطالعات اپيدميولوژيك انجام شده در ايران نشان‌دهنده روند افزايشي ابتلاء به سرطان پستان است و در حال حاضر به يكي از نگراني‌هاي اصلي پژوهشگران تبديل شده است. در مناطق و جمعيت‌هاي گوناگون، بررسي‌هاي متعددي انجام شده كه هر كدام عوامل مختلفي را بر ميزان بقاء بيماران مؤثر دانسته‌اند. مطالعه حاضر با هدف بررسي عوامل مؤثر بر پيش‌آگهي بيماران مبتلا به سرطان پستان، در بازه زماني 5 ساله انجام شد. روش‌كار: در اين مطالعه مقطعي، اطلاعات همه بيماران زن مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌كننده به مركز تخصصي راديوتراپي انكولوژي رضا از سال 1386 تا 1390 مورد بررسي قرار گرفته و تأثير متغير‌هاي مختلف (از جمله سن، نوع پاتولوژي، گيرنده‌هاي هورموني شامل استروژن گيرنده، پروژسترون گيرنده، بيان پروتئين Her2) بر ميزان بقاء بيماران سنجيده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 18) و آزمون رگرسيون كاكس و آناليز بقاء انجام شد. مقادير p كمتر از 0/05 معنادار در نظر گرفته شد. يافته ها: در مطالعه حاضر، ميانگين سن بيماران مبتلا به سرطان پستان 11/57±49/13 سال بود. ميانگين بقاء كلي بيماران با سن كمتر از 48 سال، 51/96 ماه و ميانگين افراد مسن‌تر از 48 سال، 52/93 ماه بود كه از نظر آماري تفاوت معناداري بين دو گروه وجود نداشت (0/336=p)، مرحله بيماري تأثير معناداري بر بقاء كلي داشت و مشاهده شد كه هر چه مرحله باليني (Stage) بيماري بيشتر مي‌شود ميانگين بقاء كلي بيماران كاهش مي‌يابد (0/000=p). ميزان بقاء كلي با افزايش بيان گيرنده استروژن به شكل معناداري كاهش داشت (0/000=p). نتيجه‌گيري: با توجه به تأثير معنادار مرحله باليني سرطان و بيان رسپتور استروژن بر ميزان بقاء بيماران و همچنين دستيابي به ميانه سني حدود 48 سال در مبتلايان، انجام غربالگري و شناسايي موارد داراي احتمال خطر با پيش آگهي بد در اين سنين ضروري به نظر مي‌رسد.

Introduction: According to recent epidemiologic studies, the prevalence of breast cancer is growing in our country and has become a great concern for the researchers. Various studies in different regions and populations reported variable prognostic factors influencing on patients' survival. This study was performed with aim to evaluate the effective factors on prognosis of breast cancer patients in five-year period. Methods: In this cross-sectional study, the information of all female breast cancer patients who had referred to Reza Radiation Oncology Center of Mashhad from 2007 to 2011were evaluated and the effect of different variables (include age, pathologic type, hormone receptors (ER,PR), and Her2 expression) on their survival was evaluated. Data was analyzed with SPSS software (version 18) and cox regression test and survival analysis. P<0.05 was considered significant. Results: Mean age of breast cancer patients was 49.13±11.57. Mean overall survival of patients younger than 48 years was 51.96 months and for those who were older than 48 years was 52.93 months that there was no significant difference between two groups (P=0.336). Cancer stage was significantly affected on overall survival and it was found that whatever the cancer stage is increased, the rate of overall survival is decreased (P=0.000). Overall survival significantly decreased with increased estrogen receptor expression (P=0.000). Conclusion: Due to significant impact of clinical stage and estrogen receptor expression on patients' survival rates, as well as achieving the median age of about 48 years in patients, screening and identification of patients with poor prognostic factor in this age group it seems to be necessary.