اثربخشي رفتار درماني شناختي بر افكار دهشتناك زنان مبتلا به واژينيسموس اوليه: يك كارآزمايي تك موردي

Efficacy of Cognitive Behavioral Therapy on Catastrophic thoughts on Women with primary Vaginismus: A Single-Case trial

مقدمه: واژينيسموس يك اختلال جنسي شايع از دسته اختلالات تناسلي لگني دخولي دردناك است. عوارض واژينيسموس ابعاد وسيعي دارد لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين اثربخشي رفتار درماني شناختي بر افكار دهشتناك و انقباض افراد مبتلا به واژينيسموس انجام شد. روش‌كار: در اين مطالعه كارآزمايي آزمايشي تك موردي و طرح خط پايه چندگانه، 4 زن مبتلا به واژينيسموس كه در سال 1394 به درمانگاه‌هاي درمان اختلالات جنسي اهواز مراجعه كرده بودند، در مطالعه شركت داده شدند. قبل و پس از مداخله، متغير مربوط به انقباض و افكار دهشتناك توسط ابزار چندوجهي اختلال دخول واژينال در مشاركت كنندگان مورد ارزيابي قرار گرفت. آزمودني‌ها پس از تعيين خطوط پايه در متغير وابسته به ترتيب وارد مرحله درمان شناختي رفتاري شده و به مدت 8 جلسه هفتگي به‌صورت فردي مورد درمان قرار گرفتند. در اين پژوهش از معني داري باليني استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها و ارزيابي كارايي، از روش‌هاي ترسيم ديداري يا تحليل نمودار گرافيكي، بهبود تشخيصي و شاخص‌هاي شش‌گانه اينگرام استفاده شد. يافته‌ها: تمام مشاركت كنندگان در پايان مداخله موفق به دخول واژينال بدون درد و ترس شدند. نتايج همچنين نشان داد درمان شناختي رفتاري در تغيير افكار دهشتناك و انقباض افراد واژينيسموس به‌صورت معني‌داري مؤثر بود (0/05>p). نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان دهنده مؤثر بودن روش‌هاي شناختي رفتاري در بهبود واژينيسموس بود. بنابراين گنجاندن اين نوع درمان در مداخلات در نظر گرفته شده براي اين بيماران و انجام مطالعات وسيع‌تر با گروه‌هاي كنترل و تعداد نمونه‌هاي بيشتر توصيه مي‌شود.

Introduction: Vaginismus is considered as one of the most common GenitoPelvic Pain/Penetration Disorders. The complication of vaginismus is extensive. Therefore, this study was performed with aim to investigate the efficacy of Cognitive Behavioral Therapy on catastrophic thoughts on women with vaginismus. Methods: In this single-case experimental trial of multiple-baseline type, four women with vaginismus who had referred to Ahvaz psychosexual clinics in 2015 were recruited. Catastrophic thoughts were assessed in participants by multidimensional vaginal penetration disorder questionnaire at baseline and after the intervention. After determining the base lines in dependent variable, the subjects were respectively entered in Cognitive Behavioral Therapy and they were individually treated by 8 sessions per week. In this study, clinical significant is used. To analyzed data and evaluated the effectiveness this methods, used visuals or graphical chart analysis, diagnosis improve and six indicators Ingram. Results: After the treatment, all participants reported successful intercourse without pain and fear. The findings also showed that catastrophic cognitions significantly improved by Cognitive Behavioral Therapy in women with vaginismus (P < 0.05). Conclusion: The results of the study showed that Cognitive Behavioral Therapy can be considered as an effective treatment for vaginismus. Therefore, it is recommended to consider this therapy in the interventions for these patients; future studies with larger sample sizes and control groups is also suggested.