عنوان مقاله :
مقايسه نتايج روش hCG با دوز كم به اضافه آگونيست GnRH و hCG تنها با دوز استاندارد در سيكل هاي IUI با پروتكل هاي آنتاگونيست
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of Low-Dose HCG plus GnRH Agonist with Standard Dose of HCG Alone in Intrauterine Insemination Cycles with Antagonist Protocols
پديد آورندگان :
دهقاني فيروزآبادي، راضيه دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد - دانشكده پزشكي - مركز تحقيقات و درماني ناباروري - گروه زنان و زايمان و فلوشيپ نازايي , افلاطونيان، عباس دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد - دانشكده پزشكي - مركز تحقيقات و درماني ناباروري - گروه زنان و زايمان و فلوشيپ نازايي , داور، رباب دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد - دانشكده پزشكي - مركز تحقيقات و درماني ناباروري - گروه زنان و زايمان و فلوشيپ نازايي , سخاوت، ليلي دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد - دانشكده پزشكي - گروه زنان و زايمان , منصوري مقدم، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد - دانشكده پزشكي - مركز تحقيقات و درماني ناباروري
كليدواژه :
تحريك تخمك گذاري , تكنيك هاي كمك باروري , گنادوتروپين جفتي , هورمون آزاد كننده , گنادوتروپين
چكيده فارسي :
مقدمه: يكي از مراحل مهم در موفقيت تكنيك هاي كمك باروري، تحريك مؤثر فوليكول هاي تخمدان و القاء مناسب تخمك گذاري مي باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسي اثر استفاده از روش hCG با دوز كم به اضافه آگونيست هورمون آزاد كننده گنادوتروپين (GnRH) بر روي القاء تخمك گذاري و مقايسه آن با روش hCG تنها با دوز استاندارد در تكنيك IUI با پروتكل آنتاگونيست انجام شد.
روشكار: اين مطالعه كارآزمايي باليني در سال 91-1390 بر روي 100 زوج نابارور مراجعه كننده به مركز تحقيقات ناباروري دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد انجام شد. زنان نابارور 18 تا 35 ساله كه تحت درمان با پروتكل آنتاگونيست قرار گرفته بودند، پس از رسيدن حداقل 3 فوليكول به 18 ميلي متر، به طور تصادفي به دو گروه مساوي تقسيم شدند. به يك گروه، hCG با دوز كم (2500 واحد) به اضافه آگونيست (GnRH 0/2 ميلي گرم تريپتورلين) و به گروه بعدي hCG تنها (10000 واحد) به صورت عضلاني تزريق شد. در هر دو گروه، 36-34 ساعت پس از تزريق، IUI انجام شد. داده ها پس از گردآوري با استفاده از نرم افزار آماري SPSS (نسخه 11/5) و آزمون هاي كاي اسكوئر و تي دانشجويي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. ميزان p كمتر از 0/05 معني دار در نظر گرفته شد.
يافتهها: بيماران از نظر ضخامت آندومتر، ميزان استراديول در روز تزريق hCG و تعداد آمپول هاي گنادوتروپين مصرف شده تفاوتي نداشتند (0/1=p). سندرم تخمدان تحريك شده در گروه hCG تنها، بيشتر بروز كرد ولي اين اختلاف از نظر آماري معني دار نبود (0/1=p). بارداري شيميايي در گروه آگونيست GnRH بالاتر بود (0/03=p)، و دو گروه از نظر بارداري كلينيكي اختلاف معناداري نداشتند (0/07=p).
نتيجهگيري: روش hCG با دوز كم به اضافه اگونيست GnRH، مي تواند يك روش خوب و حتي جايگزين روش هاي استاندارد HCG در تحريك تخمك گذاري در پروتكل هاي آنتاگونيست محسوب شود.
چكيده لاتين :
Introduction: One of the most important steps in success of assisted reproductive techniques is appropriate ovulation induction and effective ovarian follicles stimulation. The aim of this study was to investigate the comparison of low-dose hCG plus gonadotropin releasing hormone (GnRH) agonist on ovulation induction and with standard dose hCG alone in intrauterine insemination technique with antagonist protocol.
Methods: This clinical trial was conducted on 100 infertile couples who referred to infertility research center in Shahid Sadoughi university of medical sciences, Yazd, 2010 - 2011. Infertile women aged 18 to 35 who were treated with antagonist protocol were divided randomly into two groups after development of at least 3 follicles beyond 18mm diameter. Low dose of hCG (2500 IU) plus GnRH agonist (0.2mg Triptorelin, intra muscular) were given to one group (n=70) and the next group (n=70) received hCG alone (10,000 IU, intra muscular). After 34 to 36 hours of injection intrauterine insemination was done in both groups. Data were analyzed with SPSS software version 11.5 and T student and Chi-square tests. P value less than 0.05 was considered significant.
Result: The patients were not different in terms of endometrial thickness, estradiol levels on day of hCG injection and the number of used gonadotropin ampoules (p=0.1). Higher incidence of ovarian hyperstimulation syndrome (OHSS) was seen in the only hCG group, but this difference was not statistically significant (p=0.1). Chemical pregnancy was significantly higher in low dose of hCG plus GnRH agonist (p=0.03). However, no differences were observed between two groups in terms of clinical pregnancy (p=0.07).
Conclusions: Using low dose hCG plus GnRH agonist can be considered as an appropriate and alternative method instead of standard methods of hCG in ovulation induction with antagonist protocols.
عنوان نشريه :
زنان و مامايي و نازايي ايران
عنوان نشريه :
زنان و مامايي و نازايي ايران