بررسي تاثير استفاده از افزودني هاي ميكرونيزه تكتوسيليكاتي بر بهبود خواص فيزيكي و مكانيكي اندود سنتي كاهگل

كاهگل يكي از قديمي‌ترين ملات‌هاي سنتي ايران است كه قابليت‌ها و تجربيات استفاده از آن در طول تاريخ، نشان‌دهنده آن است كه مي‌توان از آن، به عنوان يك پوشش مناسب براي حفاظت ساختارهاي معماري خاكي استفاده نمود ولي لزوم تجديد دائمي آن، پس از هر بار فرسايش در مقابل بارندگي، حكايت از ناپايداري آن در مقابل رطوبت دارد؛ بنابراين يافتن روشهاي علمي مناسب به منظور افزايش دوام و طول عمر مفيد اندود كاهگل، بسيار ضروري به نظر مي‌رسد. بررسي تاثير مواد افزودني مختلف تكتوسيليكاتي ميكرونيزه در تركيب با ملات كاهگل به منظور افزايش دوام آن، نشان داد كه با استفاده از 3 درصد افزودني تكتوسيليكاتي 45 ميكرون ميكروسيليس تا 20 درصد، با زئوليت تا 6/85 درصد و با فلدسپات ميكرونيزه تا 73 درصد مي‌توان ضريب نفوذپذيري كاهگل را كاهش داد. به علاوه، افزودن 3 درصد وزني ميكروسيليس، زئوليت و فلدسپات ميكرونيزه 45 ميكرون، مقاومت فشاري كاهگل را نيز نسبت به نمونه‌هاي شاهد به ترتيب تا 5/73، 36 و 5/71 درصد ارتقاءمي‌دهد. از سوي ديگر، ارزيابي ميزان دوام نمونه‌هاي آزمايشگاهي تحت بارش مصنوعي با دستگاه شبيه‌ساز باران نشان داد كه استفاده از 3 درصد وزني ميكروسيليس، زئوليت و فلدسپات، ميزان هدر رفت ماده جامد در نمونه‌ها را به ترتيب تا 8/15، 34 و 5/10 درصد كاهش و دوام آنها را در مقابل فرسايش ناشي از بارندگي افزايش مي‌دهد. اين مطالعات بيانگر آن است كه با كاهش اندازه ذرات و دانه‌بندي ماده افزودني، ميزان تاثير مثبت آنها نيز در بهبود خواص فيزيكي و مكانيكي ملات كاهگل افزايش مي‌يابد. اين مطالعات همچنين نشان داد كه درصد بهينه استفاده از مواد افزودني تكتوسيليكاتي ميكرونيزه براي بهسازي اندود كاهگل 3 درصد وزني است و افزايش ميزان ماده افزودني، تاثير چنداني در ادامه روند بهسازي خواص فيزيكي و مكانيكي كاهگل ندارد.