ارزيابي قابليت ‏اطمينان لرزه‏اي قاب‏هاي خمشي فولادي بهسازي شده با مهاربندهاي همگرا با مدل‏هاي احتمالاتي

احتمال خرابي سازه‏اي كه با استفاده از روش‏هاي معين طرح شده است مي‏تواند بيشتر از احتمال خرابي سازه‏اي ‏باشد كه در شرايط مشابه و به كمك روش‏ها و مدل‏هاي احتمالاتي با احتساب عدم‏قطعيت‏ها طراحي گرديده است. هدف اصلي اين تحقيق، بررسي  قابليت‏اطمينان لرزه‏اي قاب‏هاي خمشي فولادي تقويت شده با مهاربند با استفاده از مدل‏هاي احتمالاتي مي‏باشد.  براين‏اساس، سازه‏هاي 3 و 9 طبقه قاب خمشي فولادي بر اساس معيارهاي مقاومتي آيين‏نامه ايران طراحي شده و سپس بر اساس كنترل معيارهاي جابه‏جايي، با مهاربند ضربدري، بهسازي گرديد. با استفاده از مدل‏هاي احتمالاتي بزرگا، محل وقوع زلزله، شدت جنبش زمين در محل سازه و مدل احتمالاتي پاسخ سازه (بر اساس حداكثر جابه‏جايي بام) و به كمك روش‏هاي احتمالاتي، احتمال خرابي سازه‏ها برآورد گرديد. قاب‏هاي مورد مطالعه تحت منبع لرزه‏اي زيرپوسته‏اي(Subcrustal)  با استفاده از روش احتمالاتي نمونه‏گيري (Sampling) در نرم‏افزار آناليز ريسك) (Rt تحليل شدند. با مقايسه منحني‏هاي احتمال فراگذشت پاسخ سازه‏اي (يا نقاط انتخاب شده روي آن) براي سازه‏هاي مورد مطالعه (قبل و بعد از بهسازي)، علاوه بر كاهش پاسخ لرزه‏اي سازه‏هاي بهسازي‏شده، قابليت‏اطمينان آنها نيز ارتقا يافت. همچنين با انجام آناليز حساسيت توسط روش احتمالاتي FORM، مهمترين متغيرهاي تاثيرگذار بر كاهش احتمال خرابي سازه‏ها مشخص گرديد. نتايج نشان داد، در سازه‏هاي مورد مطالعه اصلي و بهسازي‏شده تحت منبع لرزه‏اي زيرپوسته‏اي، متغيرهاي تصادفي  در مدل احتمالاتي بزرگا، خطاي مدل شدت جنبش زمين و خطاي مدل بزرگا، تاثيرگذارترين متغيرها در كاهش احتمال خرابي سازه‏ها بودند