پايش سلامت سازه اي پل هاي فولادي بر اساس اطلاعات مودال شرايط بهره برداري به همراه ارزيابي عدم قطعيت

تشخيص عيوب سازه اي بر اين اساس است كه پاسخ ديناميكي سازه در اثر خرابي تغيير خواهد كرد. به اين ترتيب امكان تعيين محل و شدت آسيب به كمك بررسي تغيير پاسخ سازه، قبل و بعد از ايجاد خرابي فراهم مي شود. در اين تحقيق سيستم ژنتيك فازي براي پايش سلامت سازه پل بكار گرفته شده است. هدف كليدي از بكارگيري الگوريتم ژنتيك، طراحي سيستم فازي خودكار مي باشد. از اين روش براي تشخيص خرابي يك پل تك دهانه راه آهن با تيرهاي فولادي و يك پل بتني استفاده شده است. براي مطالعه تشخيص خرابي، مدل هاي عددي اين دو پل به وسيله مشخصات ديناميكي اندازه گيري شده آن ها ساخته شده است. براي ارزيابي كارايي سيستم ژنتيك فازي در تشخيص خرابي و تأثير شيوه مدل سازي، از دو مدل اجزاي محدود سه بعدي و مدل دو بعدي ساده شده تير استفاده شده است. بعد از انجام تحليل براي كنترل عدم قطعيت ها، به فركانس هاي اندازه گيري شده مقاديري نويز اضافه شده و اثر آن در موفقيت روش شناسايي بررسي شده است. بررسي هاي اين تحقيق نشان مي دهد كه فركانس طبيعي داراي حساسيت مناسب نسبت به اعمال سناريوهاي خرابي مختلف در سازه مي باشد. علاوه بر اين فركانس طبيعي در مقايسه با ساير پارامترهاي مودال، حساسيت كمتري نسبت به خطاي نامطمئني دارد. افزايش تعداد مودهاي اندازه گيري شده و بكارگيري مودهاي پيچشي، موجب تشخيص دقيق خرابي حتي در سازه هاي متقارن خواهد شد.