مقايسه تاثير فنوفورزيس هيدروكورتيزون 1% و ليزر كم توان در درمان پيچ خوردگي مچ پاي درجه 2

Comparison of 1% Hydrocortisone Phonophoresis with Low Level Laser Therapy on Treatment of 2nd Degree Ankle Sprain

پيچ خوردگي مچ پا از شايع ترين آسيب هاي اين مفصل مي باشد، به طوري كه 22% ضايعات ورزشي مربوط به پيچ خوردگي مچ پا مي شود. هدف از اين مطالعه مقايسه اثرات فنوفورزيس هيدروكورتيزون 1% و ليزر كم توان در درمان پيچ خوردگي مچ پاي درجه 2 بود. مواد و روش كار اين مطالعه به صورت كارآزمايي باليني دوسوكور در درمانگاه فيزيوتراپي فاطميه رفسنجان در سال 1393-1392 انجام گرفت. تعداد 90 بيمار مبتلا به پيچ خوردگي مچ پا به طور تصادفي به سه گروه مساوي 30 نفري تقسيم شدند و تحت بررسي سه روش فنوفورزيس هيدروكورتيزون 1%، ليزر و درمان رايج به مدت 10 جلسه قرار گرفتند. ارزيابي درد، التهاب و حركات مچ پا از طريق آنالوگ بصري، متر نواري و گونيامتر در طي جلسات اول، پنجم و دهم بررسي گرديد. داده ها با استفاده از تحليل واريانس دو طرفه با اندازه گيري مكرر، آزمون مقايسات زوجي TUKEY و مجذور كاي تجزيه و تحليل شدند. يافته ها نتايج اين مطالعه نشان داد ليزر در مقايسه با فنوفورزيس هيدروكورتيزون 1% و درمان رايج به مدت 10 جلسه در كاهش درد در حين استراحت مچ پاي پيچ خورده موثرتر بود (در رابطه با كاهش التهاب فنوفورزيس، ليزر و درمان رايج با هم تفاوت معني داري نداشتند همچنين، در رابطه با خون مردگي مچ پا، روش فنوفورزيس از ليزر و درمان رايج موثرتر بود نتيجه گيري از يافته هاي اين مطالعه مي توان نتيجه گرفت كه ليزردرماني به مدت 10 جلسه مي تواند درد ناشي از پيچ خوردگي پا را در مقايسه با فنوفورزيس هيدروكورتيزون 1% كاهش دهد ولي در بهبودي حركات مچ پا فنوفورزيس از ليزر و درمان رايج اثر بهتري داشت.

Ankle sprain is the most common injuries of ankle joint that 22% of sport injuries is related to ankle sprain.The aim of this study is to compare the effect of 1% hydrocortisone phonophoresis (1% HcP) with Low level laser therapy (LLLT) on treatment of 2nd degree ankle sprain. Materials an‎d Methods This double-blinded clinical trial was performed in Fattemieh physiotherapy clinic of Rafsanjan during 2013 -2014. Ninety patients who were all suffering from ankle sprains were divided randomly into three equal groups The first group. received 1% HcP, the second group received LLLT and third one was tried by Conventional Treatment (CT). Pain intensity, improvement of movement and inflammation were assessed during first, fifth and tenth sessions. Intensity of pain, movements and inflammation were evaluated by Visual Analogue Scale (VAS), goniometer and meter, respectively. Data were analyzed by two – way repeated measures ANOVA, followed by TUKEY’s multiple comparisons test and chi-square test. Results The findings showed that 10 sessions of LLLT can be more effective than 1% HcP and CT on reduction of pain in state of rest of sprained ankle (p<0.001). In relation to ankle movements, 1% HcP was more effective than LLLT and CT (p<0.001). In relation to reducing inflammation 1% HcP, LLLT and CT were observed any significant difference (p=0.79). Also in relation to improvement of ecchymosis, 1% HcP was effective in comparison LLLT and CT (p<0.001). Conclusion It can be concluded that 10 sessions of LLLT could be more effective than 1% HcP and CT in reduction of pain in ankle sprain, but in the improvement of movement 1% HcP could be more effective than LLLT and CT.