نگراني‌هاي مادران باردار و ارتباط آن با راهبردهاي مقابله‌اي در مراجعه‌كنندگان به مراكز و پايگاه‌هاي بهداشتي شهر همدان

Maternal worries and their relationship with coping strategies in pregnant women referring to health centers in Hamadan

زمينه و هدف: با توجه به اهميت سلامت جسمي- رواني زنان باردار و تأثيرات منفي نگراني بر سلامت مادر و جنين، شناسايي عوامل مؤثر بر كاهش نگراني ضروري است. لذا، مطالعه حاضر با هدف تعيين نگراني ­­هاي مادران باردار و ارتباط آن با راهبردهاي مقابله ­اي انجام يافته است. روش بررسي: اين مطالعه مقطعي- تحليلي در مورد 465 زن باردار 40-14 هفته مراجعه‌كننده به مراكز بهداشتي همدان در سال 95-1394 انجام گرفت. داده ­ها با استفاده از پرسشنامه ­هاي فردي- اجتماعي و مامايي، راهبرد مقابله ­اي Billings و Moos و ابزار نگراني كمبريج (Cambridge Worry Scale: CWS) جمع ­آوري شد. از آمار توصيفي و تحليلي شامل آزمون همبستگي اسپيرمن و آناليز واريانس يك طرفه براي تعيين ارتباط بين نگراني و راهبرد­هاي مقابله­ اي استفاده شد. 05/0p< معنادار تلقي شد. يافته‌ها: ميانگين (انحراف معيار) نمره نگراني زنان باردار 8/25 (1/15) از محدوده نمره قابل دستيابي صفر تا 80 بود. به طوري 3/67% نگراني نداشتند، 1/30% نگراني كمي ابراز نموده بودند و 6/2% نگراني زيادي داشتند. مقايسه نمره كلي راهبردهاي مقابله‌اي و دو زيرمقياس راهبرد مقابله‌اي مسأله‌مدار و هيجان‌مدار در سه گروه ياد شده نشان داد تنها نمره راهبرد هيجان‌مدار در اين گروه‌ها متفاوت است (005/0p<). نتيجه‌گيري: ­يافته­ هاي مطالعه نشان مي­دهد كه بين سطح نگراني ­هاي زنان باردار و استفاده از راهبردهاي هيجان مدار ارتباط مستقيم وجود دارد. لذا پيشنهاد مي­شود ماماها با آموزش راهبرد­هاي مقابله اي در راستاي افزايش استفاده از راهبرد مقابله ­اي مسأله­مدار به كاهش نگراني زنان باردار در دوران بارداري كمك كنند.

Background & Aim: Given the importance of the physical and mental health of pregnant women and the negative effects of worry on maternal and fetal health, identifying the factors affecting the reduction of worries is necessary. Therefore, the present study was performed to determine maternal worries and their relationship with coping strategies. Methods & Materials: This analytical, cross-sectional study was performed on 465 pregnant women 14-40 weeks referred to health centres in Hamadan in 2015-2016. Data were collected using the obstetric and socio-demographic characteristics questionnaires, the Billings and Moos Coping Strategy and the Cambridge Worry Scale (CWS). Descriptive and inferential statistics including Spearman correlation and One-way analysis of variance were used to determine relationship between worries and coping strategies. A p-value <0.05 was considered significant. Results: The mean (SD) of worry score was 25.8 (15.1), with achievable scores of 0 to 80. Thus, 67.3% were not worried, 30.1% expressed a small amount of concern and 2.6% had a great deal of concern. The comparison of the total score of coping strategies and the two subscales of problem-focused and emotion-focused coping strategies in the three groups indicated that only the emotion-focused strategy score was different in these groups (P<0.005). Conclusion: The findings of the study indicate that there is a direct correlation between maternal worries and use of emotion-focused strategy. Therefore, it is suggested that midwives help pregnant women to reduce worry by training coping strategies in order to increase the use of problem-focused strategy.