عنوان مقاله :
بررسي تأثير آموزش شناختي- رفتاري بر دلبستگي مادر به جنين در زنان باردار با سابقه مرده‌زايي
عنوان به زبان ديگر :
The effect of cognitive behavioral training on maternal-fetal attachment in subsequent pregnancy following stillbirth
پديد آورندگان :
آزوغ، مهرنگار دانشگاه علوم پزشكي زاهدان - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه آموزشي مامايي , شكيبا، منصور دانشگاه علوم پزشكي زاهدان - دانشكده پزشكي - گروه آموزشي روان پزشكي , نويديان، علي دانشگاه علوم پزشكي زاهدان - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه آموزشي روان پرستاري
كليدواژه :
دلبستگي مادر- جنين , آموزش , حاملگي , مرده زايي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: در بارداري پس از مرده‌زايي رابطه والديني و دلبستگي به كودك مرده انكار مي‌شود و اين مي‌تواند دلبستگي مادر با كودك جديد را مختل كند. مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير آموزش شناختي- رفتاري بر دلبستگي مادر به جنين در بارداري پس از مرده‌زايي انجام يافته است. روش بررسي: اين مطالعه نيمه تجربي در مورد 100 زن باردار با سابقه مرده‌زايي مراجعه‌كننده به مراكز سلامت شهر زاهدان در سال 96 انجام يافته است. مادران به روش در دسترس انتخاب و به دو گروه 50 نفري اختصاص يافتند. داده‌ها با پرسشنامه‌هاي اطلاعات جمعيت‌شناختي و دلبستگي مادر- جنين Cranley جمع‌آوري شد. پس از پيش آزمون، گروه مداخله 4 جلسه برنامه آموزش شناختي- رفتاري را طي 4 هفته دريافت كردند. پس آزمون 8 هفته بعد در دو گروه اجرا و داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري تي‌مستقل، كاي‌دو، دقيق فيشر و آنكووا در نرم‌افزار SPSS نسخه 21 تحليل شدند. يافته‌ها: در حالي كه ميانگين نمره دلبستگي مادر به جنين در دو گروه قبل از مداخله تفاوت نداشت، پس از مداخله در گروه آزمون (89/11±36/92) به طور معناداري بيش از گروه شاهد (36/16±90/80) بود (001/0>p). آزمون كواريانس با كنترل اثر پيش آزمون، خوش‌بيني و دفعات مراجعه نشان داد كه ميانگين نمره دلبستگي مادر به جنين دو گروه پس از مداخله تفاوت آماري معنادار دارد (001/0p<). نتيجه‌گيري: با توجه به تأثير آموزش شناختي رفتاري در ارتقاي دلبستگي مادر به جنين، توصيه مي‌شود اين نوع مداخله آموزشي در برنامه مراقبتي زنان باردار با سابقه مرده‌زايي ادغام شود.
چكيده لاتين :
Background & Aim: In pregnancy following stillbirth, the parental relationship and attachment to the dead child are denied, and this can impair the mother’s attachment to the new child. The present study aimed to determine the effect of cognitive behavioral training on maternal-fetal attachment in subsequent pregnancy following stillbirth.
Methods & Materials: This quasi-experimental study was performed on 100 pregnant women with the history of stillbirth, referred to health centers in Zahedan in 2017. Mothers were selected using convenience sampling and assigned into two groups of 50 each. Data were collected by a demographic questionnaire and the Cranley maternal-fetal attachment scale. After pre-test, the intervention group received 4 sessions of cognitive behavioral training during 4 weeks. After 8 weeks, the post-test was performed for two groups and data were analyzed using independent t-test, chi-square, Fisher's exact and ANCOVA tests through the SPSS software version 21.
Results: The mean score for maternal-fetal attachment was not significantly different in the baseline but was significantly higher in the intervention group (92.36±11.89) than in the control group (80.90±16.36) after the intervention (P<0.001). The adjustment for the pre-test score, optimism and visit numbers in ANCOVA the mean score for maternal-fetal attachment in the post-test were still significant (P<0.001).
Conclusion: Considering the effect of cognitive behavioral training on the promotion of maternal-fetal attachment, it is recommended that this training be integrated into the care program for pregnant women with a history of stillbirth.
