بررسي تاثير مدل مراقبت مشاركتي بر افسردگي نوجوانان مبتلا به بتا تالاسمي ماژور

The Effects of the Group Reminiscence on Cognitive Status of Mild Cognitive Impaired Elders

تالاسمي ماژور بيماري ژنتيكي مزمني است كه مانند هر بيماري مزمن ديگر ي بر وضعيت روان شناختي افراد اثر داشته و اين بيماران را در معرض خطر افسردگي قرار داده است. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير مدل مراقبت مشاركتي بر افسردگي نوجوانان مبتلا به بتا تالاسمي ماژور انجام شد. روش در اين پژوهش نيمه تجربي 60 نفر نوجوان مبتلا به تالاسمي ماژور مراجعه كننده به مركز كوليز بيمارستان شهيد دستغيب شيراز به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. مدل مراقبت مشاركتي براساس مراحل آشناسازي، حساس سازي، كنترل و ارزشيابي در گروه مداخله به مدت 3 ماه اجرا شد. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه Depression Anxiety Stress Scale-21 بود كه جهت سنجش افسردگي نوجوانان قبل و بعد از 3 ماه در هر دو گروه تكميل گرديد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.16 و آزمون هاي آماري كاي دو، تي زوجي و تي مستقل آناليز گرديدند. يافته ها ميانگين نمره افسردگي بين دو گروه قبل از مداخله با آزمون آماري تي مستقل اختلاف معناداري نشان نداد (0/532)p=. ليكن بعد از اجراي مداخله اين تفاوت بين دو گروه در ميانگين نمره افسردگي معنادار شد (0/0001)p=. آزمون تي زوجي اختلاف معنا داري در ميانگين نمره افسردگي گروه مداخله بعد از مداخله نشان داد (0/001)p=. در حالي كه ميانگين نمره افسردگي گروه شاهد بعداز مداخله نسبت به قبل از مداخله كاهش پيدا كرد، اما اين اختلاف معنادار نبود (0/621)p=. نتيجه گيري مدل مراقبت مشاركتي باعث كاهش سطح افسردگي نوجوانان مبتلا به بتا تالاسمي ماژور گرديد. لذا استفاده از اين مدل در نوجوانان مبتلا به تالاسمي ماژور توصيه مي شود.

Thalassemia is a chronic genetic disease which similar to any other chronic illnesses it influences people’s psychological state. an‎d they can be at the risk of getting depression. This study was designed to examine the impact of Partnership Care Model on Depression of Adolescent with β-thalassemia. Methods This quasi-experimental study was performed by selecting 60 Adolescents with β-thalassemia whom were randomly selected and classified into two groups of intervention (n=30) and control (n=30) groups in Shaheed Dastgheyb Hospital in Shiraz. The partnership care model of 4 main steps of orientation، sensitization، control and evaluation in the experimental group was administered for 3 months. Data collection tool was Depression Anxiety Stress Scale-21 questionnaire that assessed adolescents’ depression before and after 3 months which was completed by both groups. The data were analyzed using SPSS v. 16 and chi-square، t-tests and paired t-test. Results There was no significant difference in depression score between two groups before intervention p= (0/532). But the difference was shown significant between two groups after intervention using independent t test P = (0/0001). Pair t test showed a significant difference in the depression reduction in the test group after the intervention P= (0. 001)، whereas the mean depression score of the control group showed more reduction after the intervention than before the intervention، however the difference wasn’t significant p= (0/621). Conclusion Applying partnership care model can reduce level of depression in adolescents with β-thalassemia. Therefore، it is recommended to use this model to reduce depression in adolescent with β-thalassemia.