اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر شاخص توده بدني در زنان مبتلا به چاقي

Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy on the Body Mass Index in Women Afflicted with Obesity

چاقي در تمام جوامع يك مشكل بهداشتي است و به سرعت در حال افزايش است. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر شاخص توده بدني در زنان مبتلا به چاقي شهر اصفهان انجام شد. روش در يك تحقيق نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون و پيگيري يك ماهه، با استفاده از نمونه گيري در دسترس، 30 زن داراي تشخيص چاقي (Body Mass Index، BMI≥30) با توجه به ملاك هاي ورود انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش وشاهد قرار گرفتند (هر گروه 15نفر). مداخله شامل 8 جلسه 90 دقيقه اي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بود كه تنها به گروه آزمايش ارائه شد. شاخص توده بدني با تقسيم وزن (بر حسب كيلوگرم)، بر مجذور قد (بر حسب متر) اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.18 و با روش تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شدند. يافته ها نتايج حاصل از اين مطالعه تفاوت معني داري در شاخص توده بدني بين گروه آزمايش و شاهد در مرحله پس آزمون نشان نداد، ولي نتايج حاكي از كاهش معنادار شاخص توده بدني در مرحله ي پيگيري بود نتيجه گيري پژوهش حاضر نشان داد كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد در مرحله پيگيري مي تواند به كاهش شاخص توده بدني زنان مبتلا به چاقي بي انجامد. لذا بهره گيري از اين رويكرد درماني جهت درمان چاقي توصيه مي گردد.

Obesity is a rapidly growing health problem in every society. The purpose of this study was to determine the effectiveness of acceptance and commitment therapy on the Body Mass Index (BMI) in women afflicted with obesity in Isfahan. Methods Through a semi-experimental research with pre-test and post-test design with one month follow-up as well as using convenience sampling method, a number of 30 women with an obesity diagnosis (Body Mass Index, BMI≥30), who were satisfied with the criteria for entering this research, were randomly incorporated into experiment and control groups (15 each). The intervention involved 8 sessions each lasting for 90 minutes of acceptance and commitment therapy which was provided merely for experiment group. BMI was calculated by dividing weight (kg) by squared height (m^2). Results The result of covariance analysis showed that there were no significant differences in body mass index between the experimental and control groups at post-test stage. But results showed a significant decrease in body mass index at follow up stage (p˂0.05). Conclusion The study showed that acceptance and commitment therapy can lead to reduction in body mass index in follow up stage, in women afflicted with obesity. Therefore, using this therapeutic approach is recommended for the treatment of obesity.