بررسي تأثير مشاوره زوجي بر شدت علايم يائسگي زنان

The effect of couple counseling on severity of menopausal symptoms in women

زمينه و هدف: يائسگي به عنوان يكي از مراحل بحراني زندگي زنان، شناخته شده است. علايم و عوارض يائسگي مي‌تواند بر سلامت و رفاه زنان تأثيرگذار باشد. از جمله اقدام‌هاي مؤثر در تعديل اين علايم، انجام رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت است. اين مطالعه با هدف تعيين تأثير مشاوره زوجي بر شدت علايم يائسگي زنان يائسه انجام گرفته است. روش بررسي: در اين مطالعه نيمه تجربي 80 نفر از زنان يائسه تحت پوشش مراكز بهداشتي زاهدان به همراه همسرانشان در سال 1396 براساس نمونه‌گيري به روش در دسترس انتخاب و در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها شامل پرسشنامه ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي و پرسشنامه سنجش علايم يائسگي بود. مشاوره زوجي در گروه مداخله در قالب 4 جلسه به مدت 60 دقيقه اجرا شد. داده‌ها قبل و 12 هفته بعد از مداخله گردآوري و در نرم‌افزار SPSS نسخه 21 به كمك آزمون‌هاي آماري كاي‌دو، تي‌زوجي، مستقل و تحليل كوواريانس تحليل شد. يافته‌ها: بين دو گروه از نظر متغيرهاي جمعيت‌شناختي تفاوت معناداري مشاهده نشد ولي ميانگين تغييرات نمره علايم يائسگي در زنان گروه مداخله 95/1±42/1- و در گروه كنترل 10/1±1/0- بود. آزمون آماري تي‌مستقل نشان داد تفاوت ميانگين تغييرات نمره علايم يائسگي در دو گروه معنادار است (0001/0p<). نتيجه‌گيري: با توجه به اين كه مشاوره زوجي بر كاهش شدت علايم يائسگي در زنان يائسه تأثير مثبتي دارد، بنابراين ادغام اين راهبرد مشاوره‌اي در برنامه‌هاي مراقبتي و حمايتي دوران يائسگي توصيه مي‌شود.

Background & Aim: Menopause has been recognized as a critical stage in women’s life. Menopausal symptoms and problems can affect women’s health and well-being. Health promoting behaviors may be useful in alleviating these symptoms. The purpose of this study was to determine the effect of couple counseling on severity of menopausal symptoms in women. Methods & Materials: In a quasi-experimental study, 80 women with their husbands were selected by the convenience sampling method from health care centers in Zahedan in 2017, and were assigned to either experimental or control group. The data gathering tool included a demographic questionnaire and Menopuse Rating Scale questionnaire. Couple counseling for the intervention group was conducted in four 60-minute sessions. Data were collected before and 12 weeks after the intervention, and analyzed by independent and paired t-test, analysis of covariance and χ2 using the SPSS software version 21. Results: There was no significant difference between the two groups in terms of demographic variables, but the mean of score changes for menopausal symptoms in the intervention group was -1.42±1.95 and in the control group was -0.10±1.10. The independent t-test showed a significant difference in the mean of score changes for menopausal symptoms in the two groups (P<0.0001). Conclusion: Given that couple counseling has a positive effect on severity of menopausal symptoms in women, it is suggested that this counseling strategy be integrated into healthcare programs for menopausal women.