بررسي مهارت‌هاي تفكر انتقادي دانشجويان كارشناسي رشته كاردرماني دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي

مقدمه و اهداف تفكر انتقادي توانايي افراد در مهارت­هاي حل مسأله، مشكل گشايي و تصميم­گيري است. كسب مهارت تفكر انتقادي هدف نهايي يادگيري و ضرورتي براي تصميم­گيري و كار باليني است. علوم توانبخشي به عنوان يكي از شاخه­هاي علوم پزشكي، نقش مهمي در فرآيند درمان، مراقبت و ارتقاي سلامت جامعه دارد و مهارت­هاي تفكر انتقادي متخصصان توانبخشي ارتباط مستقيمي با كيفيت خدمات توانبخشي ارائه شده دارد. هدف مطالعه­ي حاضر بررسي مهارت­هاي تفكر انتقادي دانشجويان كاردرماني مقطع كارشناسي بود. مواد و روش­ها پژوهش حاضر يك مطالعه­ي توصيفي-مقايسه­اي است. در پژوهش پيش­رو 72 نفر دانشجوي كارشناسي كاردرماني (20 نفر سال اول، 14 نفر سال دوم، 16 نفر سال سوم و 22 نفر سال آخر) از دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در سال تحصيلي 1394ـ1393 به روش تمام شماري انتخاب شدند و پرسش­نامه اطلاعات دموگرافيك و ابزار سنجش مهارت­هاي تفكر انتقادي كاليفرنيا فرم-ب[1] را تكميل نمودند. يافته­ها در مطالعه­ي پيش رو ميانگين نمره كل تفكر انتقادي در دانشجويان سال اول 15/3±60/11، سال دوم 73/3±56/12، سال سوم 35/4±56/13 و سال چهارم 41/4±68/11 بود. اما نتايج حاصل از آزمون آماري كروسكال واليس بين ميانگين نمره­هاي تفكر انتقادي دانشجويان كارشناسي كاردرماني در 4 سال تحصيلي تفاوت آماري معناداري نشان نداد(499/0P=). نتيجه­گيري به نظر مي­رسد نظام آموزشي دانشگاه شهيد بهشتي در طراحي برنامه­ي درسي مناسبي كه توان ارتقاي تفكر انتقادي دانشجويان را داشته باشد، ضعيف عمل مي­كند. علي­رغم اهميت تفكر انتقادي در كاردرماني، اين مهارت در طول تحصيل دانشگاهي پيشرفت چنداني نمي­كند و اين موضوع مي­تواند گوياي نارسايي سيستم آموزشي و برنامه درسي در حال حاضر رشته كاردرماني در اين دانشگاه، به عنوان مهم­ترين عامل دخيل در اين زمينه باشد. لذا پيشنهاد مي­شود در روش­هاي تدريس و واحدهاي درسي ارائه شده، بررسي و بازنگري به عمل آيد.