بررسي اثر بخشي درمان سيستمي اختلالات جنسي بر بهبود تمايل جنسي زنان مبتلا به اختلال كم ميلي جنسي

The Effectiveness of Systemic Sex Therapy on Sexual Desire Improvement in Women With Hypoactive Sexual Desire Disorder(HSDD

اختلال كم ميلي جنسي يكي از رايج ترين اختلالات جنسي در خانم ها است، با كمبود يا فقدان افكار/ فانتزي هاي جنسي و يا فعاليت جنسي بطور دائمي يا موقتي همراه است كه منجر به آزردگي و مشكلات بين فردي مي شود. رويكرد سيستمي درمان اختلالات جنسي ريسك فاكتورهاي اختلال كم ميلي جنسي را كه از عوامل مرتبط با هر يك از زوجين، خانواده مبداء، و رابطه زوجين ناشي مي شوند، مورد بررسي قرار مي دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسي كارآيي درمان سيستمي اختلالات جنسي در زنان مبتلا به كم ميلي جنسي انجام شد. روش ها در اين پژوهش از طرح تجربي تك موردي از نوع چند خط پايه ناهمزمان استفاده شد. سه نفر از زنان مبتلا به اختلال كم ميلي جنسي بر اساس مصاحبه تشخيص تمايل جنسي زنان، كه يك مصاحبه ساختاريافته جهت تشخيص كم ميلي جنسي مي باشد، انتخاب شدند. از روش نمونه گيري هدفمند استفاده شد و آزمودني ها پس از احراز شرايط درمان وارد فرآيند درمان شدند.. درمان سيستمي به مدت هشت جلسه هفتگي به كار گرفته شد و مرحله پيگيري نيز، شش هفته پس از پايان درمان دنبال شد. شاخص تمايل جنسي هالبرت (Hurlbert Index of Sexual Desire) و پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ (ENRICH Marital Satisfaction Scale) براي مراجعان به كار گرفته شد. براي تجزيه و تحليل اطلاعات بدست آمده از روش استاندارد تحليل ديداري، شاخص تغيير پايا و درصد بهبودي استفاده شد. يافته ها با توجه به يافته هاي اين پژوهش كاهش معني دار در شدت و علايم اختلال كم ميلي جنسي هر سه مراجع در مقايسه با نمرات مرحله خط پايه و تداوم اين تغيير تا آخر دوره پيگيري، حاكي از كارايي و اثربخشي اين روش مداخله در بهبودي زنان مبتلا به اختلال كم ميلي جنسي مي باشد. نتيجه گيري درمان سيستمي اختلالات جنسي در درمان زناني كه از اختلال كم ميلي جنسي رنج مي برند، از كارآيي لازم برخوردار است. مشاوران و ماماها مي توانند از يافته هاي پژوهش حاضر در راستاي مداخلات باليني و درماني استفاده كرده و از اين رويكرد درماني كاربردي و موثر در جهت حل تعارضات و كمك به بهبود روابط زناشويي افراد بهره ببرند.

Hypoactive sexual desire disorder is one of the most common sexual dysfunctions in women, associated with the persistent or recurrent deficiency and/or absence of sexual thought/fantasies and/or receptivity to sexual activity, which causes distress or interpersonal difficulties. The systemic framework in Sex Therapy is used to examine the risk factors for Hypoactive sexual desire disorder arising from: the individual partners; families of origin; and the couple’s relationship. The present study was carried out in order to examine Systemic Sex Therapy in the treatment of women with Hypoactive Sexual Desire Disorder (HSDD). Methods Non-congruent multiple baseline experimental single case study was used as the method of the present study. Three women with Hypoactive Sexual Desire Disorder (HSDD) were selected using Women’s Sexual Interest Diagnostic Interview (WSID): A Structured Interview to Diagnose HSDD. Subjects were selected using purposeful sampling, and underwent the treatment process subsequent to obtaining treatment requirements. The treatment program was carried out for 8 weekly sessions, with a follow-up period of 6 weeks subsequent to treatment termination. Subjects completed Hulbert Index of Sexual Desire (HISD) and ENRICH Marital Satisfaction Questionnaire. Data analysis was performed using visual inspection, reliable change index (RCI) and improvement percentage. Results According to the findings of present study a significant reduction in severity and symptoms of hypoactive sexual desire disorder in each three cases in comparison with baseline scores and stability of these changes until the end of follow up reveals the efficacy of this intervention in improvement of women with hypoactive sexual desire disorder. Conclusion Systemic Sex Therapy has appropriate efficacy in the treatment of women suffering from Hypoactive Sexual Desire Disorder. Counselors and obstetricians can use this efficient and effective theraputic approach to solve marital conflicts and help people to improve their marital relationships.