انديشيدن سينمايي و قطعه قطعه سازي جغرافياي خيالي فرهنگي

در نهاده هاي فلسفه تاريخ، والتر بنيامين اشاره مي كند كه هيچ سند تمدني وجود ندارد كه درعين حال سند بربريت نباشد. آشكارترين نمونه هاي اين اسناد تمدن در بحث بنيامين را مي توان در يادمان​ها در آثار معماري شكوهمند يافت. هيتلر بيان داشته بود كه معماري در قالب عبارات و كلماتي از جنس سنگ، بيانيه هاي پرشكوه، تاثير گذار و ماندگاري را از هر عصري ارائه مي دهد و هر دوره پر شكوهي، خود را از طريق ساختمان هايش بيان كرده است. تاريخ نشان داده است كه حاكمان شديداً به بيانيه هاي پرشكوه سنگي علاقه مند بوده اند و اين آثار مي توانند به ابزار مهمي در دستان قدرت حاكم براي تثبيت جايگاه بالادستي و كنترل توده، تبديل شوند. بحث بنيامين، تفسير غالب و فاتحانه اي كه تاريخ را فرايندي رو به جلو و درحال پيشرفت معرفي مي كند، به چالش مي كشاند؛ نگره غالبي كه در پي ارائه تصويري آرماني از اين آثار در راستاي تاييد و تثبيت گذشته پرشكوه فرهنگي است، تا بتواند با بهره گيري از آن، به قلمروي جغرافياي فرهنگي يكپارچه و دلخواه خود شكل دهد. اين پژوهش كه از نوع نظري و با روش توصيفي- تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه اي صورت گرفته است، مي كوشد به كمك بحث بنيامين، و با بهره گيري از شيوه انديشيدن سينمايي، نقش آثار معماري شكوهمند را در تثبيت و شكل دهي به جغرافياي فرهنگي ملي مورد بازخواني قرار دهد. با بهره گيري از مونتاژ در مواجهه با اين اسناد شكوهمند فرهنگي- تاريخي، مي توان به سوي افق هاي گشوده تري براي خوانش اين آثار حركتي را آغاز نمود. با يادآوري محدوديت هاي الگوهاي تاريخ نگاري سنتي، انديشيدن مونتاژي مي تواند روايت هاي غالب تاريخي را درباره آثار هنري به چالش بكشاند. كشف، بازخواني و تلاش براي قراردادن آثار خاموش و ناديده انگاشته شده دركنار سند هاي شكوهمند، و يا بازخواني آن سند هاي شكوهمند، رها و فارغ از نگره هاي ايدئولوژيك، مي تواند منجر به فروپاشي سيستم جامع خيالين گردد. درنتيجه، با زوال اين پوشش كليت بخش و زدودن هاله هاي ايدئولوژيك افشانده شده ازسوي قدرت هژمونيك، جغرافياي خيالي فرهنگي نيز، به قطعه هاي پراكنده و گسسته مبدل مي گردد.

In his discussion about the cultural treasures, Walter Benjamin argues that, “There is no document of civilization which is not at the same time a document of barbarism”. The most obvious instances of cultural treasures in Benjamin’s discussion are found in the monumental architecture, and the history has always shown that the rulers have been interested in these magnificent statements by stone. Benjamin’s argument challenges the dominant theory that seeks an ideal image of these magnificent architectural works in order to confirm the glorious cultural past, and by establishing this image, it could introduce these artworks as the expressions of cultural and national identity. Before Benjamin, Nietzsche had also derided this aspiration to admire great historical artworks and their interpretation in line with the historical progress. This perspective would challenge the triumphantly interpretation which suggests history as a moving forward and progressive process, because as Benjamin points out, every progression is associated by a catastrophe. The present article attempts by employing Benjamin’s discussion and by using of the cinematic thinking’s model suggested by Gilles Deleuze, revises the role of these architectural monuments in establishing national identity. By Taking advantage of montage technique in confrontation with these magnificent cultural documents, we can move toward more open horizons for interpreting these works. Recalling the limitations of traditional historiography paradigms, the montage thinking can challenge dominant historical narratives in relation to art works. Discovering, reinterpretation and trying to put the neglected works alongside those magnificent documents, or re-reading of those glorious documents, irrespective of dominant ideological theories, could lead to the collapse of the totalizing system. As a result, with the decaying of the totalizing system and removing the ideological aura sprayed by the hegemonic power, “the Imaginary Cultural Geography” also converts to discrete scattered fragments.