يك مدل پويا براي بررسي ارتباط حقوق مالكيت فكري و پيچيدگي اقتصادي: مطالعه شاخص جديد نوآوري مبتني بر دانش

ارتباط حقوق مالكيت فكري و نوآوري از مباحث چالش ‌‌برانگيز اقتصادي به حساب مي‌‌آيد. در اين خصوص اقتصادداناني چون شومپيتر و هلپمن نظريات متفاوتي ارائه كرده‌‌اند. شومپيتر در نظريه تخريب خلاق خود بيان مي‌‌كند كه با حمايت از حقوق مالكيت فكري، فرد نوآور با ارائه محصول جديد به بازار انحصار به دست مي‌‌آورد. اين امر موجب نوآوري‌‌هاي بيشتر و پيشرفته‌‌تر توسط ديگران خواهد شد. اما هلپمن معتقد است حقوق مالكيت فكري مستحكم‌‌تر در كوتاه‌‌مدت، نوآوري را افزايش خواهد داد، اما در بلندمدت، نرخ نوآوري كاهش خواهد يافت؛ زيرا كشورهاي توسعه يافته كالاهاي بيشتري را با فناوري قديمي توليد مي‌‌كنند و اين روند، منابع را به جاي سرازير شدن به سوي نوآوري، به سمت توليد سوق مي‌‌دهد و بنابراين نوآوري كاهش مي‌‌يابد. اين پژوهش به بررسي ارتباط بين حقوق مالكيت فكري و نوآوري در دو گروه كشورهاي با درآمد سرانه بالاتر و پايين‌‌تر از متوسط طي دوره زماني 2010-1976 با استفاده از روش گشتاورهاي تعميم يافته (GMM) مي‌‌پردازد. براي اندازه‌‌گيري نوآوري از شاخص پيچيدگي اقتصادي و براي حقوق مالكيت فكري از شاخص حقوق ثبت اختراع گينارت و پارك استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي‌‌دهد كه اين ارتباط در گروه كشورهاي با درآمد سرانه بالاتر از متوسط مثبت بوده و در گروه كشورهاي با درآمد سرانه پايين‌‌تر از متوسط، بي‌‌معني است.