ساختار نظام قضايي عصر صفوي

THE STRUCTURE OF SAFAVID JUDICIAL SYSTEM

حكومت صفويه (907-1135/1501-1723) نخستين حكومت مستقل ايراني است كه مذهب تشيع را به عنوان مذهب و نظام حقوقي رسمي كشور برگزيد. در عصر صفويه، نظام قضايي ايران به دو بخش متمايز شرعي و عرفي تفكيك شد. محاكم عرف زير نظر ديوان بيگي و محاكم شرعي تحت زعامت صدر اداره مي‌شد. رسيدگي به چهار جرم قتل، تجاوز به ناموس، كور كردن و شكستن دندان كه «احداث اربعه» ناميده مي‌شدند، در صلاحيت ديوان‌بيگي بود. و مباحث مربوط به حقوق خصوصي در حيطه اقتدار صدر بود. درك صحيح نظام قضايي معاصر، مستلزم آگاهي از سير تطور آن در گذشته است. در اين نوشتار، سعي مي شود اين آگاهي در خصوص عصر صفويه ارائه گردد.

The Safavid dynasty was the First Iranian Centralized Administration, which Chose Shia’a branch of Islam as the official religion and the Judicial System for Iran. In Safavi Period the State Officially established two Separate and distinct Court System. First the state Courts (the urf Courts) under the supervision of the Secular Minister of Justice (Divan-Begi) and the Secondly the Islamic Court (Shari’ah Courts), Which Functioned under the Supervision of religious Judges (Sadr). A correct understanding of the Contemporary Judicial system, requires proper investigation a boat the development of it in the past time. The current research will Strive to Carry out this investigation in Safavid era.