بررسي ارتباط بين راستاي آناتوميكي اندام تحتاني و ميزان زاويه كوادريسپس

مقدمه و هدف  تغييرات در راستاي اندام تحتاني به عنوان يك ريسك فاكتور براي آسيب­هاي اين ناحيه تلقي مي شود كه زاويه Q نيز از اين عوامل است، لذا هدف تحقيق حاضر بررسي ارتباط و ميزان اثرگذاري عوامل آناتوميكي راستاي اندام تحتاني بر ميزان زاويه Q بود. مواد و روش ها  تعداد 120 دانشجوي مرد دانشگاه تهران در تحقيق پيش رو شركت كردند. راستاي اندام تحتاني در غالب فاكتورهاي: آنتي ورژن ران، چرخش داخلي و خارجي ران، ولگوس و وروس زانو، هايپر اكستنشن زانو، چرخش تيبيا، تيبياوارا، و شاخص قوس كف پا مورد بررسي قرار گرفت. يافته­ها نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه متغيرهاي شاخص قوس كف پايي، وروس و ولگوس زانو، آنتي ورژن ران و پيچش درشت ني داراي بيشترين تاثير در پيش بيني مقدار زاويه Q هستند(05/0≥ (Pكه در اين ميان شاخص قوس كف پا، آنتي ورژن ران، پيچش درشت ني، وروس و والگوس زانو به ترتيب داراي بيشترين تاثير بودند. نتيجه گيري نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه تغيير در راستاي آناتوميكي اندام تحتاني مي تواند بر ميزان زاويه Q تاثير گذار باشد كه در ميان متغيرهاي مورد مطالعه، شاخص قوس كف به دليل اثرگذاري بر هر سه نقطه تشكيل دهنده اين زاويه داراي بيشترين تاثير مي باشد و با تغيير ميزان اين زاويه، فرد در معرض آسيب هاي مختلف در سگمان هاي اندام تحتاني قرار مي گيرد.