شخصيّت‌هاي روان‌رنجور و روان‌پريش در داستان‌هاي غلامحسين ساعدي

غلامحسين ساعدي از داستان‌نويساني است كه در پرداختن به مسايل و مشكلات روان‌شناختي و امور مربوط به روح و روان شخصيّت‌هاي داستان تبحر دارد. او روان‌پزشك بود و مشاهدات عيني خود را از مسايل و مشكلات روان‌رنجورانه و روان‌پريشانۀ مردم جامعۀ عصر خويش در داستان منعكس مي‌كرد. اين نوشته در سه محور عمده به بحث دربارۀ بيماري‌هاي رواني در داستان‌هاي ساعدي مي‌پردازد: 1. معرفي شخصيّت‌هاي روان‌رنجور و روان‌پريش داستانها، 2. علل و عوامل ايجاد اين مشكلات و بيماري‌ها و 3. شيوه‌هاي درماني خاصّي كه به­نظرمي‌رسد در خلال بعضي داستان‌ها براي درمانِ گروهي از بيماران عرضه مي‌شود. نتيجۀ اين پژوهش نشان مي‌دهد افسردگي، اضطراب، حواس‌پرتي و حالاتي نظير توهم و ازخودبيگانگي، مهم‌ترين بيماري‌هاي اشخاص روان‌رنجور و روان‌پريش داستان‌هاي ساعدي؛ و مسائل و مشكلات اجتماعي، مهم‌ترين عامل بروز مشكلات روان‌شناختي در شخصيّت‌هاي داستان‌هاي وي به ­شمارمي‌روند.

Gholam-Hossein Sā'edi is of the novelists who are expert in dealing with psychological problems and the issues relate to the spirit of their works' characters. He was a psychiatrist and used to reflect his objective observations of neurotic and psychotic problems of the people of his own age in his stories. This essay discusses the mental illnesses in his stories in three main areas: a) introduction of neurotic and psychotic characters, b) causes of these problems and diseases, c) certain therapies offered in some stories to treat a group of patients. As the results show depression, anxiety, distraction and states such as illusion and alienation are the most important diseases of neurotic and psychotic people of his stories, and social issues and problems are the main causes of psychological problems in the characters of his stories.