مروري بر نقش لب‌خواني در ارتباط كلامي و تكنيك‌هاي لب‌خواني

مقدمه و اهداف گفتار عموما داراي چند وجه مي باشد. سيستم ادراك گفتاري انسان از علامت هاي ديداري و شنيداري براي رمزگشايي گفتار توليد شده توسط گوينده، استفاده مي كند. زماني كه يك فرد گفتار طبيعي را دريافت مي كند، همزمان با شنيدن، آن را نيز مي بيند و بخش ها و نواحي مسئول پردازش، اطلاعات بينايي و شنوايي مرتبط با گفتار را با يكديگر تركيب مي كند. اطلاعات ديداري دهان و صورت گوينده، نقش مهمي را در درك و فهم زبان گفتاري ايفا مي‌كند. لب‌خواني در لغت به معناي بازشناسي واژگان گفتاري با استفاده از اطلاعات ديداري مثل حركات لب است. لب‌ها بيشتر از نيمي از اطلاعات ديداري گفتار را فراهم مي‌كند. اين مهارت در افراد شنوا مهارتي طبيعي محسوب مي‌شود. در حقيقت هدف اصلي لب‌خواني، افزايش استقلال افراد دچار ضايعه شنوايي است. در مواقع نياز (مانند كاهش شنوايي ناگهاني) مي‌توان از آموزش لب‌خواني با نرم‌افزارهاي لب‌خواني استفاده كرد. مطالعه ي حاضر با مرور بر اساس آخرين پژوهش هاي باليني در منابع گوناگون كوشيده است كه اهميت نقش لب‌خواني در ارتباط كلامي (بازشناسي گفتار)، تكنيك ها و نرم افزار هاي آموزش لب خواني را نمايان كند. مواد و روش ها مقاله ي پيش رو مروري است بر آخرين مقالات و كتاب هايي كه از سال 1979 تا 2015 در زمينه نقش لب‌خواني در ارتباط كلامي و بازشناسي گفتار منتشر شده اند، كه از بانك‌هاي اطلاعاتي Google scholar, SID, Scopus, PubMed انتخاب گرديده اند. يافته‌ها اطلاعات ديداري از دهان و صورت گوينده، نقش مهمي را در درك و فهم زبان گفتاري اجرا مي‌كند. در حقيقت لب خواني اطلاعات ديداري گفتار را فراهم مي كند. با توجه به نقشي كه بينايي در رمزگرداني گفتار بازي مي كند، بايد در توانبخشي شنيداري و به خصوص در جهت بهبود ارتباط كلامي، مركز توجه قرار گيرد. هم‌چنين تكنيك‌ها و نرم‌افزارهاي مختلفي پيرامون آموزش اين مهارت وجود دارد كه مي‌توان از آن‌ها در جهت آموزش به خصوص در افراد با نقص شنوايي استفاده كرد.