پديد آورندگان :
ايران پور، ماهرخ دانشگاه آزاد اسلامي واحد همدان - گروه روانشناسي , ابراهيمي، محمداسماعيل دانشگاه آزاد اسلامي واحد همدان - گروه روانشناسي , عرفاني، نصراله دانشگاه پيام نور - گروه روانشناسي
چكيده فارسي :
زندگي در عصر فناوري و اطلاعات، علي رغم مزاياي فراوان و ارتباطات گسترده، با افزايش فاصله و تنهايي بيشتر انسان ها و رشد مسائل و مشكلات رواني- اجتماعي مانند افسردگي، خودكشي، طلاق و انواع بزهكاري همراه بوده است. به گونه اي كه كيفيت زندگي و شادكامي بشر را تحت تاثير قرار داده و توجه انديشمندان و صاحب نظران را به خود جلب كرده است، لذا، اين پژوهش با هدف تبيين و پيش بيني كيفيت زندگي و شادكامي بر اساس چشم اندازهاي زماني دانشجويان انجام شد.
روش كار
جامعه آماري پژوهش شامل كل دانشجويان واحد همدان در سال تحصيلي 96-1395 بودند كه تعداد آنان 4000 نفر بود. حجم نمونه براساس حداقل 50 نفر به علاوه به ازاي هر متغير پيش بين 10 نفر، جمعا 120 نفر برآورد شد كه به روش طبقه اي تصادفي انتخاب شدند. براي سنجش چشم انداز زماني از پرسشنامه 66 سوالي زيمباردو (1999)، كيفيت زندگي از پرسشنامه 26 سوالي سازمان جهاني بهداشت (2006) و شادكامي از پرسشنامه 29 سوالي آكسفورد كه توسط آرجيل (1996) طراحي شده است، استفاده شد. تحليل داده ها با آزمون ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه به روش همزمان به شيوه بارون و كني توسط نرم افزار SPSS انجام شد.
يافته ها
نتايج نشان داد چشم انداز زماني دانشجويان در سطح بالايي نبود، در حالي كه كيفيت زندگي و شادكامي آنان در سطح بالايي گزارش شد. هم چنين بين چشم انداز زماني، كيفيت زندگي و شادكامي در بين دانشجويان رابطه مستقيم معني داري وجود داشت. در ضمن چشم انداز زماني و كيفيت زندگي توان تبيين و پيش بيني شادكامي دانشجويان را داشتند و در اين بين كيفيت زندگي نقش واسطه اي معني داري داشت.
نتيجه گيري
براي افزايش شادكامي در دانشجويان پيشنهاد مي شود چشم اندازهاي زماني گذشته مثبت گرا و آينده متعالي تقويت شود و با بهبود كيفيت زندگي، شادكامي دانشجويان افزايش يابد.
چكيده لاتين :
Living in the era of technology and information, despite the many benefits and widespread communication, has been accompanied by an increase in distance and loneliness of most people and the development of psychosocial problems, such as depression, suicide, divorce, and various types of delinquency. This affects the quality of life and happiness and has thus attracted the attention of scholars. The purpose of this study was to explain and predict quality of life and happiness based on the time horizons of students.
Methods
The statistical population of the study consisted of all graduate students of the Islamic Azad University of Hamedan during the academic year of 2011 to 2012. Their number was 4000. Sample size was based on at least 50 people while 10 predictors for each variable was estimated, thus 120 people were selected by stratified random sampling. For measuring the time perspective, the Zimbardo (66) questionnaire (1999) was used, for quality of life, 26 questions prepared by the World Health Organization (2006), and for happiness, the Oxford questionnaire 29, designed by Arjil (1996), was used. Data analysis was performed by Pearson correlation coefficient and multiple regression analysis using Barney and Kenny method with the SPSS software.
Results
The results showed that the time horizons of students were not high, while their quality of life and their happiness were reported as high. Also, there was a significant relationship between the time perspective, quality of life and happiness among students. In addition, the time perspective and quality of life were able to explain and predict happiness of undergraduate students at the Islamic Azad University of Hamedan. Meanwhile, quality of life had a significant mediator role.
Conclusions
In order to increase the happiness of students, it is suggested to encourage past positive perspectives and transcendental future, while improving quality of life.
