بررسي رابطه بين ابعاد شخصيتي با آشفتگي روان شناختي در پرستاران بيمارستان شفاء كرمان

The Relationship between Personality Features and Psychosocial Distress among Nurses of Shafa Hospital in Kerman

مقدمه: آشفتگي روان شناختي عوارض متعددي در خانواده، زندگي اجتماعي، فردي، سازماني و تاثير به سزايي روي مشاغل مختلف مي گذارد كه مي توان شغل پرستاري را يكي از تاثير پذيرترين مشاغل در اين مورد به حساب آورد. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه ابعاد شخصيتي با آشفتگي روان شناختي در پرستاران بيمارستان شفاء كرمان در سال 1394 انجام شد.روش كار: اين مطالعه به روش توصيفي تحليلي مي باشد. جامعه آماري پژوهش شامل كليه پرستاران بيمارستان شفا (324 نفر) در سال 1394 بودند كه تعداد 177 نفر به عنوان حجم نمونه و به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. داده هاي جمع آوري شده توسط نرم افزار spss 20 و از طريق آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون در سطع معني داري (0/05 >p) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.يافته ها: بر طبق يافته ها، بين ابعاد شخصيتي با آشفتگي روان شناختي در پرستاران بيمارستان شفاء كرمان رابطه وجود دارد و نقش ابعاد شخصيتي در اين آشفتگي با يكديگر متفاوت است. به اين صورت كه افزايش روان رنجورخويي و گشودگي به تجربه با افزايش آشفتگي روان شناختي پرستاران همراه است. عامل روان رنجورخويي با ضريب 0/38 كمترين تاثير و عامل وظيفه شناسي با (ضريب 89%) بيشترين تاثير را در آشفتگي روان شناختي پرستاران داشتند.نتيجه گيري: از آنجا كه كاركنان اهداف و ارزش هاي سازماني را بخش مهم از زندگي خود مي دانند، با توجه به ساختار شخصيتي خود مي توانند در شغلشان موفق تر باشند. بنابراين، هماهنگي شخصيت و سازگاري شغلي سبب جلوگيري از آشفتگي روان شناختي پرستاران و افزايش بهره وري مي شود.

Cognitive impairment is caused by major problems in the ability of human cognition. Common cognitive problems or psychological distress have an effect on family, social life, personal life or career of a person. In addition, it has an indispensable impact on different jobs. Nursing is one of the most affected jobs in this regard. This study aimed to investigate the relationship between personality features and psychological distress in nurses working in Shafa Hospital in Kerman. Methods In this descriptive-correlational research, the study population consisted of all nurses of Shafa hospital (n = 324). We used Morgan table and based on simple random method, 177 nurses entered the study. In order to gather data, we used Oxford-Liverpool inventory of feelings and experiences (O-LIFE) as well as Goldberg big five personality inventory. Data were analyzed using SPSS software version 16. Results Findings showed that there was a relationship in neuroticism, extroversion, openness to experience, and conscientiousness with psychological distress in nurses of Shafa Hospital in Kerman. Findings highlighted that the role of personality features in psychological distress are different. In this regard, an increase in neuroticism and openness to experiences was accompanied by an increase in psychological distress. By the same token, neuroticism (0.38) and openness (0.42) had the least and conscientious (0.89) had the most impacts, respectively. Conclusions As personnel of an organization need to follow their desires and become part of the norms and objectives of an organization, their personality structure can help them to stay and succeed in a job. Thus, personality coordination and job compatibility can prevent psychological distress in nurses and increase their dignity and satisfaction in the organization. This augments the productivity of an organization.