بررسي نظري اهميت و دلايل گزارشگري كاهش ارزش داراييها

درراستاي حركت از گزارشگري مالي بر اساس بهاي تمام شده تاريخي به سمت گزارشگري بر اساس ارزش هاي منصفانه، آزمون كاهش ارزش، يك رويه احتياط جديدي مي باشد. اطلاعات منتشر شده در صورتهاي مالي درصورتي كه گزارش كننده كاهش ارزش دارايي ها نباشد، براي تصميم گيري استفاده كنندگان مفيد نخواهد بود.هدف پژوهش حاضر ارائه يك ديدگاه نظري و تئوريك نسبت به دلايل و اهميت گزارشگري كاهش ارزش دارايي ها در قالب تئوريهاي نمايندگي، علامت دهي و مشروعيت مي باشد و همچنين شواهد بازار نسبت به پيامدهاي گزارشگري كاهش ارزش دارايي ها از بعد ارتباط ارزشي، گزارشگري به موقع، حق الزحمه حسابرسي،مديريت سود، بازده هاي غيرعادي و صحت پيش بيني تحليلگران، مورد بررسي قرار گرفته است. بر اساس آنچه كه از نتايج تحقيقات استنباط شده است، گزارشگري كاهش ارزش دارايي ها هم مي تواند بستري براي اعمال قضاوت بيشتر مديريت در قالب دستكاري فعاليت ها و رخدادهاي واقعي باشد و هم مي تواند از بعد پيامدهاي انگيزشي استانداردهاي حسابداري و مشكلات نمايندگي موجود، به دليل انعطاف موجود در استاندارد مربوطه،ايجاد كننده انگيزه كافي در مديريت براي مواجه با شرايط پيچيده و پيش بيني نشده باشد.