تاثير شرايط عدم اطمينان بر رابطه ي محافظه كاري و انحراف پيش بيني سود

استانداردهاي حسابداري پيش بيني سود هر سهم را در گزارشگري مالي الزامي نموده است. هر چه انحراف پيش بيني سود توسط مديريت كمتر باشد، اعتماد سهامداران به سرمايه گذاري در شركت بيشتر مي شود. پژوهش هاي پيشين نشان داده اند كه رعايت بيشتر محافظه كاري در حسابداري منجر به كاهش انحراف پيش بيني سود مي شود. هدف اين پژوهش، بررسي تاثير شرايط عدم اطمينان بر رابطه ي محافظه كاري و انحراف پيش بيني سود هر سهم توسط مديريت است. براي اندازه گيري محافظه كاري از مدل باسو (1997) استفاده شده است. انحراف پيش بيني سود هر سهم نيز به صورت تفاوت بين اولين سود پيش بيني شده توسط مديريت و سود واقعي گزارش شده تعريف شده است. شرايط عدم اطمينان در شركت مي تواند در برآوردهاي مديريت خلل ايجاد كند. در اين پژوهش، اثر عدم اطمينان محيطي با شاخص نوسان سود و طول چرخه ي عملياتي بررسي شده است. براي آزمون فرضيه هاي پژوهش، داده هاي مربوط به 162 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به عنوان نمونه ي آماري طي دوره ي زماني 1391-1381 به روش تحليل داده-هاي تركيبي (پانل) به كار برده شد. براي برآورد مدل هاي مناسب در داده هاي تركيبي از آزمون هاي چاو و هاسمن استفاده شد. نتايج پژوهش حاكي از اين بوده است كه با اعمال بيشتر حسابداري محافظه كارانه، انحراف پيش بيني سود هر سهم توسط مديريت كاهش يافته است. افزون بر اين، در يك محيط با عدم اطمينان بالا، تاثير محافظه كاري بر انحراف پيش بيني سود هر سهم افزايش مي يابد. با افزايش طول چرخه ي عملياتي نيز، تاثير محافظه كاري بر انحراف پيش بيني سود هر سهم افزايش مي يابد.