تاثير درمان مثبت نگري وجودگرا و درمان مثبت نگر ايراني - اسلامي بر اضطراب اجتماعي و استرس دانش آموزان دختر داراي اضطراب اجتماعي

The Effect of Positive Existential Therapy and Iranian-Islamic Positive Therapy on Social Anxiety and Stress of Female Students with Social Anxiety

يكي از حوزه هايي كه دختران دانش آموز داراي اضطراب اجتماعي نيازمند ياري رساني با هدف ارتقاء سلامتي خود هستند، تضعيف اضطراب اجتماعي و استرس آن ها است. اين پژوهش با هدف تعيين تاثير درمان مثبت نگري وجودگرا و درمان مثبت نگر ايراني-اسلامي بر اضطراب اجتماعي و استرس دانش آموزان دختر داراي اضطراب اجتماعي اجرا شد. روش كار روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي و طرح پژوهش، سه گروهي دو مرحله اي (پيش آزمون و پس آزمون) بود. به منظور انجام پژوهش از 400 دانش آموز دختر مقطع متوسطه دوم در شهر اردستان در سال 1396، 45 نفر به صورت هدفمند مبتني بر ملاك هاي ورود و خروج انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر براي هر گروه) و گروه كنترل (15 نفر) گمارده شدند. براي سنجش متغيرهاي پژوهش پرسشنامه اضطراب اجتماعي كانور و پرسشنامه استرس نوجوان در مراحل پيش آزمون و پس آزمون استفاده شد. گروه درمان مثبت نگري وجودگرا به مدت 10 جلسه و گروه درمان مثبت نگري ايراني-اسلامي به مدت 11 جلسه تحت درمان قرار گرفته و گروه كنترل هيچگونه درماني دريافت نكردند. داده ها از طريق تحليل كوواريانس تحليل شد. يافته ها نتايج نشان داد كه بين درمان مثبت نگري وجودگرا و درمان مثبت نگر ايراني-اسلامي با گروه كنترل در اضطراب اجتماعي و استرس در پس آزمون پس از كنترل پيش آزمون تفاوت معناداري وجود دارد (0/01 > P). همچنين درمان مثبت نگري وجودگرا نسبت به درمان مثبت نگر ايراني-اسلامي در استرس داراي تفاوت معنادار بود (0/05 > P). نتيجه گيري بر اساس يافته هاي پژوهش مي توان گفت كه درمان مثبت نگري وجودگرا و درمان مثبت نگر ايراني-اسلامي دو روش درماني هستند كه مي توانند به دختران دانش آموز داراي اضطراب اجتماعي كمك كنند تا بر مشكلات مربوط به اضطراب و استرس خود غلبه كنند و زندگي با استرس و اضطرابي كمتري داشته باشند.

One of the areas where female students with social anxiety need helping to improve their health is to weaken their social anxiety and stress. The aim of this study was to determine the effect of positive existential therapy and Iranian-Islamic positive therapy on social anxiety and stress in female students with social anxiety. Methods The research method was semi-experimental, and research design was three groups with two stages (pre-test and post-test design). In order to carry out the research, from 400 secondary school female students with social anxiety in Ardestan city in 2017, 45 female students were selected based on criteria of entry and exit and then randomly assigned in three groups; including two groups of positive existential therapy and Iranian-Islamic positive therapy (each group with 15 person) and control group (with 15 person). Social anxiety questionnaire and adolescent stress questionnaire were used to measure the dependent variables of the research in the pretest and post-test. The group of positive existential therapy received 10 sessions of treatment, group of Iranian-Islamic positive therapy received 11 sessions of treatment and the control group did not receive any treatment. The data were analyzed with the use of analysis of covariance. Results The results showed that there is a significant difference between the positive existential therapy and Iranian-Islamic positive therapy and control groups in social anxiety and stress in post-test after controlling for pretest (P < 0.001). Also there is a significant difference between positive existential therapy and Iranian-Islamic positive therapy in stress. Conclusions Based on the findings of the research, it can be concluded that existential positive therapy and Iranian-Islamic positive treatment are two therapeutic methods that can help female students with social anxiety to overcome their anxiety and stress problems, and live with less stress and anxiety.