ارتقاي سطح مهارت‌هاي حل مساله با استفاده از آموزش مبتني بر پردازش فراشناخت دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه در نيم‌سال دوم 93-92

Promotion of Problem Solving Skills by Using Metacognitive-based Instruction in Students of Kermanshah University of Medical Sciences

زمينه و هدف: يادگيري مستلزم استفاده از فرآيندهاي فراشناختي است، و فراشناخت هم با مهارت­هاي حل مساله ارتباط دارد. مطالعه­ ي حاضر با هدف ارتقاي سطح مهارت­ هاي حل مساله دانشجويان با استفاده از آموزش مبتني بر پردازش فراشناخت انجام شد. روش بررسي: براي يك مطالعه شبه آزمايشي، تعداد40 نفر (20نفر گروه مداخله و 20 نفر گروه كنترل) به روش نمونه گيري در دسترس، به عنوان نمونه­ ي آماري انتخاب، و سپس به طور تصادفي در دو گروه كنترل و مداخله تقسيم شدند. براي گروه مداخله، مهارت هاي حل مساله به روش آموزشي مبتني بر فراشناخت، و براي گروه كنترل به روش متداول، اجرا شد. براي گردآوري داده ها از پرسشنامه استاندارد مهارت حل مساله هيپنر (1988) استفاده شد. تجزيه وتحليل داده ها با آزمون t و تحليل واريانس و با استفاده از نرم افزار SPSS V. 18، انجام شد. يافته ها: ميانگن كل نمرات مهارت هاي حل مساله دانشجويان گروه آزمايش (90/151) در پس آزمون از ميانگين گروه گواه (65 /101) بيشتر بود(0001/0P<). اين تفاوت براي مهارت هاي حل مساله و مولفه هاي آن( اعتماد به حل مساله، سبك گرايش- اجتناب از فعاليت هاي حل مساله و كنترل شخصي رفتار و هيجانات خود حين حل مساله) معنا دار گرديد (0001/0 P<). تفاوت معني داري بين ميانگين نمرات دانشجويان از نظر جنسيت و نوع رشته­ ي تحصيلي يافت نشد. نتيجه گيري: با توجه به تاثير مثبت آموزش مبتني بر پردازش فراشناختي بر عملكرد حل مساله دانشجويان، آموزش اين راهبرد ها به دانشجويان توصيه مي گردد.

Background and objective: Studies have indicated that metacognitive strategies control and direct cognitive strategies. Thus, application of metacognitive and cognitive strategies together is essential for successful learning to happen. The present study was conducted to examine the effect of metacognitive-oriented instruction on development of problem solving skills in students of Kermanshah University of Medical Sciences. Materials and Methods: This study was a quasi-experimental research with pretest/posttest and control group design. The study sample included the students of Kermanshah University of Medical Sciences (n=4283) in the academic year of 2013-2014. A total number of 40 students were selected through convenient sampling method as the study sample. The samples were randomly placed in experimental and control groups. For the experimental group, problem solving skills were taught based on metacognitive strategies in 8 sessions, each session for 1 and half hours. For the control group, however, problem solving skills were taught through conventional teaching method. The instrument for data collection was Heppner’s problem solving inventory (1988) whose validity and reliability were confirmed previously. Data were analyzed by descriptive statistics, mean and standard deviation, and the hypotheses were tested through t-test. Results: The results of the posttest showed that the total mean of scores for problem solving skills in the experimental group (99.75) was higher than that of the control group (26.800) (p<0.0001). This difference was significant in the case of confidence, approach/avoidance and personal control components (p<0.0001). Moreover, the mean of students’ scores was not significant in terms of gender and major. Conclusion: Given the positive effect of metacognitive strategies on the students’ performance and the necessity of teaching metacognition for the sake of academic achievement, these strategies are recommended to be taught to students.