عنوان مقاله :
اثربخشي گروهدرماني شناختي بر اميد به زندگي و افسردگي زنان مبتلا به سرطان سينه
پديد آورندگان :
گراوندي، سميه دانشگاه آزاد اراك , گرام، كاظم دانشگاه آزاد اراك , مظلومي، اكرم دانشگاه آزاد اراك , مظلومي، الهام دانشگاه آزاد اراك
كليدواژه :
سرطان سينه , افسردگي , اميد به زندگي , گروهدرماني
چكيده فارسي :
هدف: اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي رويكرد گروهدرماني شناختي بر كاهش ميزان افسردگي و افزايش اميد به زندگي در زنان مبتلا به سرطان سينه مراجعهكننده به مراكز بيمارستاني شهر كرمانشاه صورت گرفت. به همين منظور، تعداد 24 نفر از زنان مبتلا به سرطان سينه مراجعهكننده به بيمارستان امام رضا (ع) شهر كرمانشاه كه مدت 4 ماه از شيميدرماني آنها گذشته است.
روش: روش نمونهگيري در دسترس، پس از مصاحبه باليني انتخاب گرديدند و در دو گروه 12 نفري كنترل و آزمايش بهصورت تصادفي جايگزين شدند سپس همه 24 نفر بهوسيله ابزارهاي پژوهش ازجمله مقياس افسردگي بك ـ اميد به زندگي ميلر مورد آزمايش قرار گرفتند. افراد گروه آزمايش، 12 جلسه در مداخلات گروهدرماني رفتاري ـ شناختي شركت كردند و اين در حالي بود كه گروه كنترل هيچ درماني دريافت نكردند. در پايان دوباره آزمونها براي همه افراد نمونه 24 نفر اجرا گرديد. پس از گردآوري پرسشنامهها، دادههاي به دست آمده با استفاده از روش آماري تحليل كوواريانس و بهوسيله نرمافزار SPSS مورد تجزيه تحليل قرار گرفت.
يافتهها: يافتهها نشان دادند كه درمان رفتاري ـ شناختي به شيوه گروهي در سطح معناداري (01/ 0p≤) در كاهش افسردگي زنان مبتلا به سرطان سينه مؤثر بوده است 90/69f= همچنين، در (01/ 0p≤) باعث افزايش اميد به زندگي در اين بيماران گرديده است 32/71 f=.
نتيجه گيري: اين نتايج بيان مي كند كه اثربخشي رويكرد گروهدرماني شناختي بر كاهش ميزان افسردگي و افزايش اميد به زندگي در زنان مبتلا به سرطان سينه مؤثر است.
چكيده لاتين :
Objective: The aim of this study was to investigate the efficacy group cognitive - behavioral on enhancing life expectancy and Reduction of depression in in women with breast cancer referred to a hospital in Kermanshah.
Methods: To this end women who suffering from breast cancer were selected 24 admitted to hospital of Imam Reza in Kermanshah, the by available sampling method, after clinical interview and were replaced two groups: 12 patients were randomly assigned to control and test Then all 24 patients were tested by The research tools such as the Beck Depression Scale - Life expectancy Miller. The experimental group participated in 12 sessions in the interventions group cognitive – behavioral Where as the control group did not receive no treatment The re-test was administered for all 24 subjects after collecting the questionnaires, obtained data were analyzed using analysis of covariance and SPSS software.
Results: Findings showed that behavioral treatment - Cognitive style clusters at the level meaningful (p≤0/01) was effective in reducing depression in women with breast cancer. F=69/ 90 Also, in the level of meaningful (p ≤ 0/01) increased the life expectancy in patients has been F=71/32.
Conclusion: These results suggest that the effectiveness of the cognitive group therapy is effective in reducing depression and increasing the life expectancy of women with breast cancer.
عنوان نشريه :
روان شناسي سلامت
عنوان نشريه :
روان شناسي سلامت