آسيب شناسي درس نامه هاي ادبيات معاصرِ منظوم

پس از پذيرش شعر نيما و جريان نوگرايي در ادبيات، حضور ادبيات معاصر به عنوان يكي از دروس رشتة زبان و ادبيات فارسي نيز ضرورت يافت؛ اين ضرورت به نوبة خود سبب تاليف درس نامه هاي متعددي چون بررسي ادبيات امروز ايران محمد استعلامي، جويبار لحظه ها محمد جعفرياحقي، چشم انداز معاصر ايران سيد مهدي زرقاني و ... گرديد.علي رغم تعداد قابل توجه اين درس نامه ها، هنور تا تدوين درس نامه اي كه بتواند تصوير كاملي از ادبيات معاصر به دانشجويان ارائه دهد، فاصلة زيادي وجود دارد؛ به نظر نويسندة مقاله حاضر براي رسيدن به چنين درس نامه اي بايد برخي از كاستي هاي درس نامه هاي ادبيات معاصر را مرتفع ساخت. اصلي ترين ضعف/كاستي هاي درس نامه هاي ادبيات معاصر البته آن دسته از ضعف /كاستي هايي كه تقريباً در تمامي اين در سنامه ها به مفهومي زماني، رويكرد نابسندة « معاصر بودن » ديده م يشوند عبارتند از: تقليل پژوهشي، بي توجهي و عدم مراجعه به اسناد دست اول در تاليف درس نامه هاي ادبيات معاصر، ابهام در جريان شناسي ها.