اندازه گيري ميانگين ضخامت عضله ماستر به روش اولتراسونوگرافي در افراد جوان سالم

مقدمه و اهداف: از اولتراسونوگرافي مي­توان براي بررسي ساختار عضلاني-اسكلتي (ضخامت، سطح مقطع، طول فاسيكل­ها و غيره) و بافت استفاده كرد. تعيين اندازه عضله عامل مهمي براي تشخيص سلامت يا بيماري آن عضله است. عضله ماستر يكي از عضلات جاوشي است؛ بررسي تغييرات ضخامت ماستر با توجه به عملكردش روي مفصل، نقش بسزايي در تشخيص علت بسياري از اختلالات مفصل تمپورومنديبولار، ايفا مي­كند. هدف از مطالعه حاضر بررسي ميانگين ضخامت عضله ماستر در افراد جوان سالم بود. مواد و روش­ها: 50 نفر داوطلب (مرد و زن) در محدوده سني 18-30 سال در مطالعه حاضر شركت كردند. براي انجام سونوگرافي، افراد در وضعيت طاقباز خوابيده و تصويربرداري با استفاده از دستگاه سونوگرافي و پروب خطي 12 مگاهرتز كه در راستاي لاله گوش و عمود بر راموس مانديبول روي بطن عضله در تماس با پوست بود، انجام شد. يافته­ ها: نتايج آماري نشان داد اندازه­گيري ضخامت اولتراسونيك عضله ماستر در حالت استراحت از تكرارپذيري بالايي (84 درصد) برخوردار است و ضخامت آن در افراد جوان سالم در وضعيت استراحت  mm4/1±3/10 است. همچنين بين ضخامت عضله ماستر با جنس ارتباط وجود داشت (038/0P=). نتيجه­ گيري: سونوگرافي روشي با پايايي بالا براي اندازه­گيري ضخامت عضله ماستر است و همچنين ضخامت عضله ماستر در مردان بيشتر است.