تاثير آموزش شادكامي به شيوه شناختي رفتاري فوردايس بر سلامت روان و ميزان شادي دانشجويان

The Effect of Happiness Training on Students’ Mental Health and Level of Happiness Based on Fordyce Cognitive-Behavioral Technique

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، تعيين اثر بخشي آموزش شادكامي بر سلامت روان و ميزان شادماني دانشجويان بود.روش كار: در اين پژوهش از روش نيمه آزمايشي و از طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد، ابتدا به 500 نفر از دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف آباد پرسشنامه ghq-28 داده شد. سپس از بين دانشجوياني كه از سلامت روان پايين برخوردار بودند 70 نفر به شيوه تصادفي انتخاب شدند و به روش تصادفي به دو گروه (30 نفري با توجه به ريزش نمونه) آزمايش و گواه تقسيم شدند. سپس به هر دو گروه پرسشنامه شادكامي آكسفورد نيز داده شد و مورد پيش آزمون قرار گرفتند. براي گروه آزمايش، 8 جلسه 120 دقيقه اي آموزش شادكامي به شيوه شناختي رفتاري فوردايس برگزار شد و گروه گواه به شرايط عادي زندگي خود ادامه داد. پس از اجراي جلسات آموزشي مجدداً هر دو گروه با دو پرسشنامه فوق الذكر مورد سنجش قرار گرفتند. و به منظور پايداري اثر آموزش سه ماه بعد هر دو گروه مورد پيگيري قرار گرفتند، داده هاي بدست آمده از طريق (تحليل واريانس با اندازه هاي مكرر) تجزيه و تحليل گرديد.يافته ها: نتايج نشان داد آموزش شادكامي به شيوه شناختي رفتاري فوردايس موجب افزايش سلامت روان، و شادكامي دانشجويان شده است (0.05 )، اين نتايج در مرحله پيگيري نيز برقرار بود، ولي آموزش شادكامي در افزايش سلامت روان، و شادي دانشجويان دختر و پسر تفاوت معناداري نشان نداد و تاثير آموزش شادكامي به عنوان متغير مستقل بر متغيرهاي وابسته با توجه عامل جنسيت معنادار نبود.نتيجه گيري: آموزش شادكامي بر سلامت روان و ميزان شادماني دانشجويان موثر بود.

The purpose of the present study is the influence happiness training on students’ mental health and level of happiness. Methods A pre-test post-test method with control group is applied in the present work. At first, the GHQ-28 questioner is given to 500 students. Afterwards, 70 students have been chosen randomly among those that have had low mental health. They have been divided into two groups of the experimental and control groups (each group has had 30 participants due to sample attrition). Then, the Oxford Happiness questionnaire is given to both groups and they were pre-tested. An 8 session course of happiness training based on Fordyce cognitive-behavioral technique (the duration of each session was about 120 minutes) is presented to the experimental group and the participants of the control group have continued their normal lives. After presenting the training sessions, both groups have taken the post-test. Moreover, for checking the sustainability effect of the training program, both groups have been followed up after three months. The obtained results have been analyzed using analysis of variance with repeated measure. Results The results have shown that happiness training based on Fordyce cognitive-behavioral technique has increased the students’ mental health and level of happiness (p≤0.05). The same results have been obtained in the follow up stage. However, happiness training does not have any significant difference in the increase of mental health and level of happiness between male and female students. Therefore, the influence of happiness training as an independent variable on the dependent variables has not been significant considering gender factor. Conclusions Happiness training has been effective on the students’ mental health and level of happiness.