چكيده فارسي :
مقدمه: امروزه اهميت كارآفريني در توسعه جوامع آشكار و نقش دانشگاه‌ها در اين خصوص ويژه است. بر اين اساس پژوهش حاضر با هدف بررسي و مقايسه قابليت كارآفريني شامل پنج ويژگي كنترل دروني، استقلال‌طلبي، توفيق‌طلبي، ريسك‌پذيري، خلاقيت دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي مازندران در سال تحصيلي 92-93 انجام گرديد. روش‌ها: در يك مطالعه مقطعي 750 دانشجوي شاغل به تحصيل دانشگاه علوم پزشكي مازندران در سال تحصيلي 92-93به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌اي محقق‌ساخته شامل 74 گويه با مقياس ليكرت پنج درجه‌اي بود. داده‌هاي حاصله با استفاده از آمار توصيفي و آزمون تحليل واريانس و دانكن تحليل گرديد. نتايج: قابليت كارآفريني اغلب دانشجويان 72/93 درصد (687 نفر) نامطلوب بود. بين دانشكده‌هاي مورد مطالعه از نظر قابليت كارآفريني (015/0p= و 1/14f=)، مؤلفه‌هاي استقلال‌طلبي (03/0p= و 59/8f=) و توفيق‌طلبي (05/0p= و 34/6f=) با اطمينان 95% و خلاقيت (005/0p= و 23/25f=) و كنترل دروني (001/0p= و 78/63f=) با اطمينان 99% اختلاف معناداري مشاهد شد. دانشجويان دانشكده‌هاي بهداشت و پرستاري و مامايي از نظر قابليت كارآفريني، توفيق‌طلبي، استقلال‌طلبي و خلاقيت؛ بدون اختلاف در يك گروه قرار دارند اما ميزان اين مؤلفه‌ها، از دانشجويان دانشكده پيراپزشكي كم‌تر و با آن اختلاف معناداري دارد. از نظر كنترل دروني بين دانشجويان هر سه دانشكده اختلاف معناداري مشاهده شد، ولي در ويژگي ريسك‌پذيري اختلاف معناداري مشاهده نگرديد. نتيجه‌گيري: ضعف قابليت كارآفريني دانشجويان نمايان‌گر ضرورت برنامه‌ريزي و توجه بيش‌تر به تقويت مؤلفه‌هاي مؤثر بر قابليت كارآفريني در برنامه‌هاي آموزشي و كمك آموزشي است.
چكيده لاتين :
Introduction: The importance of entrepreneurship in developing countries is obvious and universities play a
special role in this regard. Therefore, the present study aimed to compare the entrepreneurial ability
including internal control, need for independence, need for achievement, risk taking and creativity in
students of Mazandaran University of Medical Sciences in 2013-14 academic year.
Methods: In this cross-sectional study, 750 students of Mazandaran University of Medical Sciences were
randomly selected in 2013-14 academic year. The data was collected through a 74 item researcher-made
questionnaire with a five-point Likert scale. The collected data were analyzed using descriptive statistic,
ANOVA and Duncan tests.
Results: Entrepreneurial abilities of the majority of students (n=687, 93.72%) were unfavorable. There was
a significant difference between different schools in terms of entrepreneurial ability (f=14.1, p=0.015), need
for independence (f=8.59, p=0.03) and need for achievement (f=6.34, p=0.05) with a 95% confidence. A
significant difference was also found in terms of creativity (f=25.23, p=0.005) and internal control (f=63.78,
p=0.001) with a 99% confidence. Students of health school and nursing and midwifery school were classified
in one group in terms of entrepreneurial ability, need for achievement, need for independence and creativity
with no differences. However, the rates of these components were significantly lower than those in students
of paramedical school. In terms of internal control, there was a significant difference between students of the
three schools; however, no significant difference was found in terms of risk taking.
Conclusion: Low entrepreneurial ability of students suggests the necessity of further planning and more
attention to reinforcing components which affect entrepreneurial abilities in educational and educational
assistance programs.
