بررسي تطبيقي برنامه درسي دوره دكتري پرستاري ايران و دانشگاه ويدنر

Comparative Study of Nursing PhD Curriculum in Iran and Widener University

مقدمه: برنامه‌هاي دوره دكتري پرستاري در تمام دنيا در حال گسترش بوده و از دانش‌آموختگان اين مقطع، به عنوان پرستاراني حرفه‌اي، انتظار مي‌رود با بصيرت و توانايي وضعيت مراقبت پرستاري را در سيستم سلامت، مطابق با نياز‌هاي جامعه اصلاح نمايند. دراين پژوهش مقايسه تطبيقي برنامه آموزشي دوره دكتري پرستاري دانشگاه ويدنر (Widener) با برنامه آموزشي دكتري پرستاري ايران، انجام شد. روش‌ها: مطالعه توصيفي و تطبيقي حاضر در سال 1393 انجام شد. به منظور مقايسه عناصر تشكيل‌دهنده برنامه آموزشي دكتري پرستاري ايران و دانشگاه ويدنر و با جستجو اينترنتي، اطلاعات مورد نياز جمع‌آوري و با استفاده از الگوي Beredy چهارمرحله توصيف، تفسير، هم‌جواري و مقايسه، تطبيق برنامه‌ها انجام شد. نتايج: در برنامه آموزشي دوره دكتري پرستاري ايران ارتباط بين ارزش‌هاي اسلامي و حرفه‌اي، نيازها و توانايي‌هاي فراگيران به وضوح مشخص نيست. محتوا بعضي از دروس تأكيد بر مسائل تئوريك دارد و بسيار انتزاعي است. در استراتژي‌هاي اجرايي برنامه آموزشي دانشگاه ويدنر تأكيد بر موظف كردن دانشجو به نگارش يافته‌هاي علمي در رابطه با هر درس ديده نمي‌شود اما در ايران سياست‌هاي مربوط به چاپ مقاله حاصل از پايان‌نامه بسيار سخت‌گيرانه است. ارائه دروس در دانشگاه ويدنر هم به صورت حضوري و هم به صورت مجازي است اما در ايران فقط به صورت حضوري است. برنامه درسي دوره دكتري پرستاري ايران فقط در قسمت‌هايي مانند مشخصات و ساختار دوره وجوه مشترك با برنامه درسي دوره دكتري پرستاري دانشگاه ويدنر دارد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج اين مطالعه، پيشنهاد مي‌شود كه با توجه به ارزش‌هاي حرفه‌اي، تعاليم و فرهنگ اسلامي، نقش و وظايف فارغ‌التحصيلان اين مقطع و با در نظر گرفتن نياز جامعه، در محتوا، شيوه ارائه و ارزشيابي برنامه درسي اين دوره بازنگري‌هايي صورت گيرد.

Introduction: Nursing PhD programs are developing across the world and graduates, as professional nurses, are expected to reform nursing care in health systems according to society's needs. This study aimed to compare the curricula of nursing PhD programs in Widener University and Iran. Methods: This descriptive-comparative study was carried out in 2014. In order to compare components of nursing PhD program curriculum in Iran and Widener University, data were collected by searching through the internet and compared using Bereday’s four-stage model: description, interpretation, juxtaposition and comparison. Results: In Iran’s nursing PhD curriculum, the relationship between Islamic and professional values, and learners’ needs and capabilities is not clear. The content of some courses are very abstract and emphasize on theoretical issues. The executive strategies of the Widener University’s curriculum do not stress writing papers as a course requirement; while it is obligatory in Iran to publish papers based on dissertations. Courses are presented in both in-person and virtual classes in Widener University; however, they are presented only in in-person classes in Iran. It is only in terms of the specifications and structure of the program where Iranian and Widener University’s curricula have common grounds. Conclusion: The findings suggested that considering professional values, Islamic doctrine and culture, graduates’ roles and tasks, and society’s needs, the content and methods of presentation and evaluation of the PhD curriculum should be revised.