رابطه بين ويژگي‌هاي شخصيتي با راهبردهاي حل مسأله در دانشجويان كارشناسي پرستاري دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

The Relationship between Personality Traits and Problem-Solving Strategies among Undergraduate Nursing Students of Isfahan University of Medical Sciences

مقدمه: يكي از مهم ترين عوامل مؤثر بر شيوه حل مسأله افراد، ويژگي‌هاي رواني و شخصيتي آنان است. پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه‌ي بين ويژگي‌هاي شخصيتي با راهبردهاي حل مسأله در دانشجويان كارشناسي پرستاري دانشگاه علوم پزشكي اصفهان انجام گرديد. روش‌ها: در اين تحقيق توصيفي همبستگي، جامعه‌ي آماري دانشجويان كارشناسي پرستاري دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال تحصيلي 93-92 به تعداد 380 نفر بودند كه 191 نفر از آنان به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري، دو پرسشنامه نئو مك كري و كاستا (McCrae & Costa) و پرسشنامه راهبردهاي حل مسأله كسيدي و لانگ (Cassidy & Long) بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام تحليل شد. نتايج: بين روان‌رنجوري (013/0, p= 242/0-r=) و با وجدان بودن (001/0, p= 474/0-r=) با شيوه سازنده حل مسأله همبستگي معنادار وجود دارد و با وجدان بودن بهترين پيش‌بيني‌كننده شيوه سازنده حل مسأله است. هم چنين بين ابعاد برون‌گرايي (001/0, p= 201/0-r=) توافق‌پذيري (001/0, p= 452/0-r=) و با وجدان بودن (001/0, p= 416/0-r=) با شيوه غيرسازنده حل مسأله همبستگي معنادار و معكوس و بين روان‌رنجوري و شيوه غيرسازنده حل مسأله همبستگي مستقيم وجود دارد (001/0, p= 429/0-r=) و توافق‌پذيري، روان‌رنجوري و با وجدان بودن بهترين پيش‌بيني‌كننده شيوه غيرسازنده حل مسأله هستند. نتيجه‌گيري: با توجه به معنادار شدن رابطه بين ويژگي‌هاي شخصيتي با راهبرد حل مسأله دانشجويان، پيشنهاد مي‌گردد كه دانشگاه‌ها توجه به ويژگي شخصيتي دانشجويان خود را جدي گرفته تا بتوانند از اين طريق راهبردهاي حل مسأله را به دانشجويان خود آموزش دهند.

Introduction: Psychological and personality traits are among the most important factors greatly affecting people’s problem-solving strategies. This study aimed to determine the relationship between personality traits and problem-solving strategies among undergraduate nursing students of Isfahan University of Medical Sciences. Methods: This descriptive-correlational research was performed on all 380 undergraduate nursing students of Isfahan University of Medical Sciences in 2013-14 academic years. 191 of whom were selected as the sample. Research tools were Neo McCrae and Costa’s questionnaires and Cassidy and Long’s problem-solving strategies questionnaire. Data were analyzed using of Pearson correlation coefficient and stepwise regression. Results: Findings showed that there was a significant correlation between neuroticism (r=-0.242, P=0.013) and conscientiousness (r=0.474, P=0.001) and constructive style of problem-solving and conscientiousness was the best predictor of constructive style of problem-solving. There was also a reverse significant correlation between non-constructive style of problem-solving and the dimensions of extraversion (r=-0.201, P=0.001), agreeableness (r=-0.452, P=0.001) and being conscientiousness (r=-0.416, P=0.001). A direct correlation was found between neuroticism and non-constructive style of problem-solving (r= 0.429, P=0.001) and agreeableness, conscientiousness and neuroticism were the best predictors of non-constructive style of problem-solving. Conclusion: Taking into account the significant relationship between students’ personality traits and problem-solving strategies, it suggested that universities focus on students’ personality traits in order to be able to teach them problem-solving strategies.