بررسي اثربخشي آموزش تنظيم هيجان بر افزايش سازگاري زناشويي زوجين دچار تعارض زناشويي

The Effectiveness of Emotion Regulation Instruction on Increasing of Marital Adjustment in Couples with Marital Conflict

ناسازگاري زناشويي يكي از مشكلات جدي در تعاملات زوجين محسوب مي شود كه در خيلي از موارد به عنوان علت طلاق و خشونت خانوادگي در نظر گرفته مي شود. هدف از اين تحقيق بررسي اثربخشي آموزش تنظيم هيجان بر افزايش سازگاري در زوجين دچار تعارض زناشويي بود. روش كار در اين تحقيق از طرح آزمايشي پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل و گمارش تصادفي استفاده شده است. . با توجه به شدت مشكلات مراجعين به دفاتر وكالت و با هدف بررسي تاثير آموزش تنظيم هيجان بر اين جامعه دچار بحران ، نمونه اين پژوهش شامل كليه زوجيني دچار تعارض زناشويي مراجعه كننده به دفاتر وكالت شهر خرم آباد در فاصله زماني خرداد تا مهر 1396 بودند، زوجين 8 جلسه، 2 ساعته تحت آموزش تنظيم هيجان مبتني بر مدل گراس قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه سازگاري زناشويي اسپانير (1976) بود كه طي دو بار قبل از اعمال مداخله و پس از انجام آن توسط آزمودني ها تكميل شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از تحليل كوواريانس چند متغيري استفاده گرديد. يافته ها نتايج حاكي از افزايش قابل توجه نمرات سازگاري زناشويي نسبت به خط پايه بود. اين افزايش در خرده مولفه هاي سازگاري شامل، ابرازمحبت، همبستگي دونفري، توافق دونفري و رضايت دونفري نيز كاملا مشهود و معنادار بود. نتيجه گيري آموزش تنظيم هيجان باعث افزايش سازگاري زناشويي زوجين دچار تعارض زناشويي مي گردد، در نتيجه استفاده از اين روش مداخله در افزايش سازگاري زناشويي زوجين و كاهش مشكلات زناشويي موثر مي باشد و كاربرد از آن براي متخصصان توصيه شده وهمچنين همكاري دفاتر وكالت و مراكز دادگاهي با مراكز مشاوره به منطور جلوگيري از طلاق كه كه تبعات جبران ناپذيري را به دنبال دارد پيشنهاد مي ردد.

Marital maladjustment is one of the serious problem that serve as the cause of divorce and domestic violence in many families. The aim of this research was to study the effectiveness of emotion regulation instruction on marital adjustment of couple with marital conflicts. Methods The design of this research was experimental with pre-post tests and randomly assignment of subjects. As for severity of clients problems who referring to advocacy offices and to study the effectiveness of emotion regulation of this critical population, the sample included all couples with marital conflicts who searched Khorram Abad advocacy offices during June to October 2017. The subjects instructed by 8 session’s emotion regulation on the basis of Gross model of emotion regulation instruction (1976). Instrument included Spanier Marital adjustment Questionnaire (1976) which completed by subjects before and after intervention. For analyzing the data multiple analysis of covariance statistical method has used. Results The results showed that marital satisfaction scores increased in comparison to baseline. It was exactly unfold that the subscales of affective presentation, couple adhesion, couple agreement and couple satisfaction meaningfully increased after the intervention. Conclusions emotion regulation instruction can improve marital satisfaction of couple with marital conflicts and it is emphasized on use of this instruction because of its effectiveness on increasing couple marital adjustment and decreasing of marital problem and it is proposed for application of this model by specialists and cooperative work of advocacy offices with counseling centers to preventing divorce that has irreparable outcomes.