تأثير برنامه آموزش غيرحضوري از طريق ارسال پيامك در طي دوران بارداري بر آگاهي و رضايت مادران باردار

The Effect of Distance Learning via SMS on Knowledge & Satisfaction of Pregnant Women

قدمه: امروزه تلفن همراه براي آموزش و دسترسي به خدمات بهداشتي به خصوص در مناطقي نظير كشورهاي در حال توسعه، يك ابزار مفيد شناخته شده است؛ لذا اين مطالعه با هدف تعيين تأثير برنامه آموزش‌ غيرحضوري به وسيله ارسال پيامك در طي دوران بارداري بر آگاهي و رضايت مادران باردار طراحي گرديد. روش‌ها: مطالعه از نوع تجربي بود كه در سال‌هاي 1391 و 1392 در شهر اصفهان انجام شد. نمونه شامل 300 نفر از زنان باردار واجد شرايط بود كه به روش آسان انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه قرار گرفتند. گروه شاهد آموزش‌هاي معمول بارداري، و گروه تجربي علاوه بر آن، هر روز يك پيام آموزشي متناسب با سن بارداري خود دريافت مي‌نمود. در ابتدا و انتهاي آموزش‌ها آگاهي شركت‌كنندگان توسط يك پرسشنامه محقق‌ساخته ارزيابي شد و رضايت گروه تجربي نيز توسط پرسشنامه محقق ساخته تعيين گرديد. اطلاعات از طريق آزمون‌هاي آماري كاي دو، تي مستقل، تي زوجي و ANOVA مورد بررسي قرار گرفت. نتايج: ميانگين و انحراف معيار نمرات پيش‌آزمون در دو گروه تجربي و شاهد به ترتيب 33/3±62/8 و 09/4±69/8 بود و تفاوت آماري معنادار نداشت (86/0=p). مقايسه ميانگين نمرات پس‌آزمون سنجش آگاهي در گروه‌هاي تجربي (80/3± 68/11) و شاهد (53/3±56/7) نشانگر اختلاف آماري معنادار بود (001/0>p). بررسي رضايت از روش آموزش پيامكي در گروه تجربي نشان داد 100 درصد شركت‌كنندگان از توالي و تعداد پيامك‌ها و 1/98 درصد از محتواي پيامك‌ها رضايت داشته‌اند. درمجموع 7/98 درصد از اين روش در كل ابراز رضايت نمودند. نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه نشان داد استفاده از روش آموزش پيامكي در ارائه‌ي آموزش‌هاي دوران بارداري منجر به افزايش آگاهي و رضايت زنان باردار مي‌شود. لذا برنامه‌ريزي و استفاده از اين روش به همراه ساير روش‌هاي آموزشي دوران بارداري توصيه مي‌گردد.

Introduction: Nowadays, cell phone has proved to be a useful device for education and access to health services particularly in developing countries. The present study aimed to determine the effect of distance learning program via SMS during pregnancy on the knowledge and satisfaction of pregnant women. Methods: This experimental study was conducted in Isfahan city during 2012-13. The sample included 300 eligible pregnant women who were selected through convenience method and assigned randomly to two groups. The control group received routine prenatal trainings while the experimental group received those trainings plus a daily pregnancy age-appropriate educational message. The knowledge of the participants was assessed at the beginning and the end of trainings using a researcher-made questionnaire, and the satisfaction of the experimental group was also assessed by a researcher-made questionnaire. Data were analyzed using chi-square tests, independent t-test, paired t-test and ANOVA. Results: The mean and standard deviation of pre-test scores were 8.62±3.33 and 8.69±4.09 in experimental and control group respectively, indicating no statistically significant difference (p=0.86). However, comparison of post-test mean scores in the experimental group (11.68±3.80) and the control group (7.56±3.53) showed a significant difference (P<0.001). Evaluation of the experimental group’s satisfaction with SMS method showed that 100 percent of participants were satisfied with the sequence and the number of the messages and 98.1 percent of them expressed satisfaction with message contents. Overall, 98.7 percent of participants were satisfied with this method. Conclusion: The results of the study showed that the use of SMS in presenting pregnancy trainings could lead to increased knowledge and satisfaction of pregnant women. Therefore, planning and implementation of this method along with pregnancy trainings are recommended.